Polskie tańce narodowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polskie tańce narodowe – tańce wywodzące się z tańców ludowych z terenów całej Polski. Przyjmuje się wyróżnienie pięciu tańców o charakterze narodowym (krakowiak, polonez, mazur, oberek i kujawiak), które w trakcie rozwoju historycznego znacząco odbiegły od pierwowzorów wiejskich[1]. Pierwsze próby klasyfikacji tańców narodowych podejmowano w XIX w.[2][3][4]