Prezesi Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, właśc. Główny Sędzia Stanów Zjednoczonych (ang. The Chief Justice of the United States) – przewodniczący Sądu Najwyższego i szef władzy sądowniczej.
Prezes Sądu Najwyższego jest mianowany przez prezydenta Stanów Zjednoczonych, ale musi być, tak jak inni sędziowie, zatwierdzony przez Senat. Nie musi przedtem zasiadać w Sądzie Najwyższym (tak jak nie zasiadali w nim przed objęciem przewodnictwa m.in. John Glover Roberts czy Earl Warren). Jego kadencja jest dożywotnia, choć zawsze może ustąpić. John Marshall i Earl Warren przedtem w ogóle nie byli sędziami.
Prezes Sądu Najwyższego:
- przewodniczy obradom Sądu Najwyższego, choć ma jeden głos na równi z innymi sędziami (associate justices)
- w przypadku postawienia prezydenta w stan oskarżenia (impeachment) przewodniczy sądzącym go senatorom
- jest kanclerzem Smithsonian Institution.
Jedna osoba w historii USA pełniła zarówno urząd szefa władzy wykonawczej, jak i sądowniczej. Był nią William Howard Taft, który był prezydentem w latach 1909–1913 i prezesem Sądu Najwyższego w latach 1921–1930.