Prowincja Kanady (kolonia)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prowincja Kanady – kolonia brytyjska w Ameryce Północnej, powołana przez parlament brytyjski „Ustawą o Unii Kanadyjskiej” w 1840 roku. Kolonia powstała poprzez połączenie (unię) dwóch kolonii: Dolnej i Górnej Kanady.
1841–1867 | |
Stolica |
Kingston 1841–1843 |
---|---|
Ustrój polityczny | |
Głowa państwa | |
Ustawa o Unii Kanadyjskiej |
10 lutego 1841 |
Utworzenie Dominium Kanady |
1 lipca 1867 |
Ustrój polityczny nowej kolonii został zaprojektowany zgodnie z rekomendacjami tzw. Raportu Durkhama, Lorda Lambtona, który został oddelegowany do Kanady przez władze brytyjskie w celu zbadania przyczyn rebelii, które wstrząsnęły obu częściami Kanady w 1837 roku. Głównym celem unii było zasymilowanie frankofońskiej ludności zamieszkującej Dolną Kanadę. Początkowo na stolicę kolonii wybrano Kingston. Potem rozpoczęto jej rotację pomiędzy Toronto a Montrealem. Po antyrządowych rozruchach w Montrealu, miasto to straciło swoje stołeczne przywileje. Ostatecznie na stałą stolicę wybrano Ottawę. Prowincja Kanady istniała do 1867, kiedy powołano Konfederację Kanady.