Puchar KOP
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Puchar KOP (od nazw: Kulm, Oberstdorf i Planica (Letalnica); ang. KOP Trophy) – trofeum przyznawane przez Międzynarodowy Związek Lotów Narciarskich od sezonu 1971/1972. Triumfatorem Pucharu KOP zostaje zawodnik, który ma najwyższą sumę punktów (ocen za styl od sędziów i odległość) uzyskanych podczas startów w konkursach lotów narciarskich. Do klasyfikacji Pucharu KOP wliczane były konkursy lotów narciarskich rozgrywane w ramach mistrzostw świata w lotach narciarskich oraz Tygodni Lotów Narciarskich, będących zawodami FIS (FIS Race) do sezonu 1979/80, a następnie Pucharu Świata w skokach narciarskich (łącznie z konkursami drużynowymi PŚ) od sezonu 1979/1980.
Puchar KOP | |
Pierwsza edycja | 1971/1972 |
---|---|
Najczęściej przyznany | Ole Gunnar Fidjestøl 3 razy |
Kraje należące do KOP | Austria Czechy Niemcy Norwegia Słowenia Stany Zjednoczone |
Kraje dawniej należące do KOP |
Czechosłowacja Jugosławia RFN |
Inne trofeum, Puchar Świata w lotach narciarskich, czyli tzw. Małą Kryształową Kulę, także za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej lotów narciarskich w sezonie przyznaje Międzynarodowa Federacja Narciarska.
Obydwa puchary są przyznawane za zwycięstwo w rywalizacji na skoczniach mamucich według innych reguł przez dwie zupełnie niezależne od siebie organizacje (odpowiednio Międzynarodowy Związek Lotów Narciarskich oraz Międzynarodową Federację Narciarską).