Sancho I Kolonizator
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sancho I (ur. 11 listopada 1154 w Coimbrze, zm. 26 marca 1211 tamże) – drugi król Portugalii, panujący w latach 1185–1211. Był synem Alfonsa I Zdobywcy i Mafaldy Sabaudzkiej.
Król Portugalii | |||
Okres |
od 6 grudnia 1185 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1154 | ||
Data i miejsce śmierci |
26 marca 1211 | ||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
Dzieci |
Teresa (królowa Leónu) | ||
|
W 1191 r. odbił z rąk Maurów miasto Silves, jednak w wyniku rozpętania przez Kastylijczyków wojny na froncie północnym, stracił je z powrotem. Swój przydomek (o Povoador, port. Kolonizator, Repoblator) zawdzięcza szeroko zakrojonej akcji kolonizacyjnej. Zakładał nowe miasta i wsi, sprowadził do Portugalii kolonistów flamandzkich i burgundzkich. Swoją władze opierał na popieranej przez siebie klasie kupców.
Był wielkim miłośnikiem sztuki. Sam napisał kilka tomów wierszy. Za państwowe pieniądze wysyłał młodych Portugalczyków na studia zagraniczne.