Sejong Wielki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sejong Wielki, albo Sedzong Wielki [seːdʑoŋ] (ur. 7 maja 1397, zm. 8 kwietnia 1450) – 4. władca Korei z dynastii Ri (Chosŏn), panujący w latach 1418–1450. Przeprowadził wiele reform, które przyczyniły się do poprawy warunków życia królestwa. Jego panowanie w koreańskiej historiografii uchodzi za jedno z najlepszych w historii Korei. Uważa się, że za jego rządów kultura i nauka koreańska przeżywała swój „złoty wiek”, jednakże Sejong był znany z niechęci do mnichów buddyjskich, których usunął z Seulu. Pod jego kierownictwem opracowano koreańskie pismo fonetyczne hangul. Jego kampanie militarne były uwieńczone sukcesami: na morzu wojska koreańskie zdobyły wyspę Cuszima, a na północy zdobyły część mandżurskich terytoriów.
Imię koreańskie | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
król Korei | |||||||||||
Okres | |||||||||||
Poprzednik |
Taejong | ||||||||||
Następca |
Munjong | ||||||||||
Dane biograficzne | |||||||||||
Dynastia | |||||||||||
Data urodzenia | |||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||
Miejsce spoczynku |
Yeoju | ||||||||||
Ojciec |
Taejong | ||||||||||
Matka |
Wongyŏng | ||||||||||
Małżeństwo |
Sohŏn | ||||||||||
Dzieci |
Munjong, | ||||||||||
|