Senatorowie II kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1991–1993)
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Senatorowie II kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1991–1993)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Senatorowie II kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zostali wyłonieni podczas wyborów parlamentarnych 27 października 1991. Senatorowie złożyli ślubowaniu na pierwszym posiedzeniu Senatu II kadencji wyznaczonym na 26 listopada 1991, ich kadencja upłynęła 31 maja 1993 w dniu wejścia w życie zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie rozwiązania Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej[1][2].
Ten artykuł dotyczy senatorów kadencji 1991–1993 Senatu RP. Zobacz też: listę senatorów kadencji 1928–1930. |
100 senatorów wyłoniono w 49 okręgach wyborczych (każdy obejmował obszar jednego województwa), w których wybierano 2 senatorów na zasadzie większości względnej (województwo katowickie i warszawskie – 3 senatorów)[uwaga 1].
1. posiedzenie Senatu II kadencji rozpoczęło się w dniu 26 listopada 1991, funkcję marszałka seniora pełnił najstarszy wiekiem senator – Jan Zamoyski[3].
W trakcie kadencji nie wygasł żaden mandat senatorski.
|
9
8
5
11
22
9
7
12
17
9 8 5 11 22 9 7 12 17
|
21 nowo wybranych senatorów reprezentowało Unię Demokratyczną (UD), 11 – Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” (NSZZ), po 9 – Porozumienie Obywatelskie Centrum (POC) i Wyborczą Akcję Katolicką (WAK), 8 – Polskiego Stronnictwa Ludowego Sojusz Programowy (PSL SP), 7 – Ruch Ludowy „Porozumienie Ludowe” (PL), 6 – Kongres Liberalno-Demokratyczny, po 4 – Konfederację Polski Niepodległej i Sojusz Lewicy Demokratycznej, 3 – Partię Chrześcijańskich Demokratów, 2 – komitety nawiązujące do Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” i po 1 inne komitety wyborcze (łącznie 16). Brak przynależności partyjnej deklarowało 42 wybranych senatorów[9]. 27 członków izby wyższej obroniło swój mandat z poprzedniej kadencji.
W izbie zasiadło 8 kobiet i 92 mężczyzn[10]. 31 senatorów posiadało doświadczenie parlamentarne (w tym: 26 było wcześniej wyłącznie senatorami; 1 – senatorem i posłem na Sejm; 4 – wyłącznie posłami). 69 osób wybrano do parlamentu po raz pierwszy.
Senator | Funkcja | Klub | Czas pełnienia funkcji | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Od | Do | |||||
Jan Zamoyski | Marszałek senior | KP Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego | 1991-11-26 26 listopada 1991(dts) | |||
Marszałek senior przewodniczy obradom Senatu przed wyborem Prezydium | ||||||
August Chełkowski | Marszałek Senatu | KP NSZZ „Solidarność” | 1991-11-26 26 listopada 1991(dts)[11] | maja 1993 |
1993-10-14 14 października 1993(dts)[12] | |
Andrzej Czapski | Wicemarszałek Senatu | KP Polski Program Liberalny | 1991-11-27 27 listopada 1991(dts)[13] | 1993-10-14 14 października 1993(dts)[12] | ||
Alicja Grześkowiak | Wicemarszałek Senatu | PK Porozumienia Centrum | 1991-11-27 27 listopada 1991(dts)[13] | 1993-10-14 14 października 1993(dts)[12] | ||
Józef Ślisz | Wicemarszałek Senatu | KP Konwencja Polska | 1991-11-27 27 listopada 1991(dts)[13] | 1993-10-14 14 października 1993(dts)[12] |
Ponadto 27 listopada 1991 wybrano 7 sekretarzy: Tadeusza Brzozowskiego (PL), Marka Czemplika (UD), Tomasza Jagodzińskiego (KSN), Leszka Lewoca (ZChN), Wiktora Stasiaka (NSZZ) i Adama Struzika (PSL).