Tekst cezarejski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tekst cezarejski (Θ) – jeden z czterech podstawowych typów tekstu Nowego Testamentu, obok aleksandryjskiego, zachodniego i bizantyńskiego.
Cechą charakterystyczną tekstu cezarejskiego, która odróżnia go od wszystkich pozostałych tekstów, jest nazwanie Barabasza „Jezusem Barabaszem” w Mt 27,16-17. Mają tak rękopisy Θ, f1, 700 i niektóre syryjskie.