Tulou
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tulou – ogólna nazwa wielopiętrowych, zazwyczaj obronnych budynków z ubitej ziemi (stąd nazwa chiń. upr. 土楼; chiń. trad. 土樓; pinyin tǔlóu; dosł. „ziemny budynek”). Przeznaczony do zamieszkiwania przez kilkadziesiąt rodzin, członków jednego rodu, stanowią istotny element architektury Hakków. Wznoszone od XII w., tulou występowały w wielu odmianach, najbardziej znane są okrągłe tulou z Fujianu (w tym m.in. Fujian tulou).