Bitwa pod Barnimiem – bitwa stoczona 1 sierpnia 1627 na Pomorzu Nadodrzańskim pomiędzy wojskami w służbie Królestwa Danii, w tym duńskimi, Ślązakami, oddziałami nowomarchijskimi, a wielkopolskim pospolitym ruszeniem, najemną ochotniczą formacją lekkiej jazdy polskiej będącej w składzie wojsk cesarskich sił Habsburgów w trakcie działań wojny trzydziestoletniej, była preludium do bitwy pod Granowem.
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Bitwa pod Barnimiem
Wojna trzydziestoletnia |
Czas |
1 sierpnia 1627 |
Miejsce |
Barnimie |
Strony konfliktu |
|
Dowódcy |
• Joachim von Mitzlaff • płk. Baudis • ppłk. Holck • ppłk. Kaldenhof • ppłk. Koschitzky • ppłk. Daniel
|
• Adam Sędziwój Czarnkowski • Tuczyńscy - Wedlowie z Tuczna • rotmistrz lisowczyków • Blanckenburgowie z Mirosławca • Rudiger von dem Borne • Rüdiger von Wedel • przedstawiciel elektora brandenburskiego |
|
Siły |
• korpus Mitzlaffa (1000) • płk. Baudissina (1000) • regiment Holcka (1000) • ppłk. Kaldehofa (ok. 600) • ppłk. Koschitzkyego (300) • ppłk. Daniela (200) • razem ok. 4000
|
• 2 chorąg. kozaków lisowczyków (ok. 300) • wojsko wojewódzkie (ok. 500) • wojsko prywatne Czarnkowskiego i Tuczyńskich (ok. 200) • pospolite ruszenie (ok. 500) • lisowczycy (200) • artyleria (50) • razem 1750 • wojska brandenburskie |
|
Straty |
• 100 żołnierzy z korpusu duńskiego[1]
|
• brak inf.[1] |
|
Położenie na mapie Europy |
53°11′38″N 15°47′20″E |
Zamknij