ஊசல் (இயற்பியல்)
From Wikipedia, the free encyclopedia
தனி ஊசல், எளிய ஊசல் (simple pendulum) அல்லது பொதுவாக ஊசல் (pendulum) எனப்படுவது புறக்கணிக்கத்தக்க நிறை மற்றும் மீட்சித்தன்மையற்ற நூல் ஒன்றின் ஒருமுனை கட்டப்பட்டும் மறுமுனையில் ஒரு கோளவடிவக் குண்டு (bob) தொங்கவிடப்பட்டும் உள்ள ஓர் அமைப்பு ஆகும்.[1] ஊசல் குண்டானது சிறிதளவு இடம்பெயரச் செய்யுமாறு இழுத்துவிடப்பட்டால், அது மையநிலையைப் பொருத்து அலைவுறும். இதற்குக் காரணம் அக்குண்டினை மையநிலையிலிருந்து இடம்பெயரச் செய்யும்போது, அக்குண்டு மையநிலையை நோக்கி அதனை முடுக்குகிற ஒரு மீட்டல் விசைக்கு உள்ளாவதே ஆகும். பின் விட்டவுடன் இம்மீட்டல் விசையோடு குண்டினது நிறையும் சேர்ந்து அவ்வூசலை முன்னும் பின்னுமாய் அலைவுறச் செய்கிறது. ஒரு முழு அலைவை நிறைவு செய்வதற்கு ஊசலானது எடுத்துக் கொள்ளக்கூடிய கால அளவே அலைவுக்காலம்(period) ஆகும். ஊசலின் இடம்பெயர்ந்த நிலையைப் படத்தில் காணலாம்.
1602 ஆம் ஆண்டில் கலீலியோ கலிலி என்பாரால் முதன்முதலில் இது வடிவமைக்கப்பட்டது.[2] அன்று முதல் இது கால அளவீடு செய்யப் பயன்பட்டு வந்தது. இதுவே காலத்தை அளவீடு செய்யக்கூடிய உலகின் மிகத் துல்லியமன தொழில்நுட்பமாக 1930கள் வரை விளங்கியது. இது ஊசல் கடிகாரங்களிலும் முடுக்கமானி, நிலநடுக்கமானி போன்ற கருவிகளிலும் பயன்படுகின்றது.
ஊசலுக்கு நாம் பயன்படுத்தும் 'pendulum' என்கிற சொல் இலத்தின் மொழியின் pendulus என்ற சொல்லிலிருந்து எடுக்கப்பட்டதாகும். இதன் பொருள் 'தொங்கக்கூடிய' என்பதாகும்.