ตระกูลภาษาเกาหลี
From Wikipedia, the free encyclopedia
ตระกูลภาษาเกาหลี คือตระกูลภาษาหนึ่งที่ประกอบด้วยภาษาเกาหลีสมัยใหม่และภาษาเครือญาติที่มีความใกล้เคียงอื่น ๆ ที่ปัจจุบันจัดเป็นภาษาสูญแล้ว นักภาษาศาสตร์ส่วนใหญ่จัดให้ภาษาเกาหลีที่ใช้อยู่ในปัจจุบันเป็นภาษาโดดเดี่ยว (Language isolate) ขณะที่นักภาษาศาสตร์จำนวนไม่น้อยจัดให้อยู่ในตระกูลภาษาอัลไต (Altaic languages) บ้างก็จัดอยู่ในตระกูลภาษาอินโด-แปซิฟิก (Indo-Pacific language family)[2] นอกจากนี้ยังภาษาศาสตร์บางส่วนสันนิษฐานว่าภาษาเกาหลีนี้อาจมีความเชื่อมโยงกับตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน (Austronesian languages) ก็เป็นได้[2]
เกาหลี | |
---|---|
ภูมิภาค: | คาบสมุทรเกาหลี, แมนจูเรีย |
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | หนึ่งในตระกูลภาษาหลักของโลก |
ภาษาดั้งเดิม: | เกาหลีดั้งเดิม |
กลุ่มย่อย: | |
กลอตโตลอก: | kore1284[1] |
ขอบเขตของตระกูลภาษาเกาหลีในฐานะภาษาส่วนใหญ่และภาษาส่วนน้อย (ลายแถบ) ในเอเชียตะวันออก |
ส่วนภาษาเชจูที่ใช้บนเกาะเชจูนั้นจัดเป็นภาษาถิ่นหนึ่งของภาษาเกาหลีสมัยใหม่ แต่มีลักษณะที่ต่างออกไปจากภาษาเกาหลีมาตรฐาน เพียงพอที่จะแยกเป็นภาษาอีกภาษาหนึ่งต่างหาก[3] ซึ่งบางครั้งตระกูลภาษาเกาหลีอาจถูกพิจารณาว่าเป็นภาษาโดดเดี่ยว ตระกูลภาษาเกาหลีจึงเป็นตระกูลภาษาขนาดเล็กเพราะมีเพียงภาษาเกาหลีและภาษาเชจูเท่านั้น