นิวกินีของเยอรมนี
From Wikipedia, the free encyclopedia
นิวกินีของเยอรมนี (เยอรมัน: Deutsch-Neuguinea) เป็นอาณานิคมแห่งแรกของจักรวรรดิอาณานิคมเยอรมัน ประกอบด้วยพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะนิวกินีและหมู่เกาะใกล้เคียง อาณานิคมส่วนแผ่นดินใหญ่ที่ชื่อว่า "ไคเซอร์-วิลเฮ็ลมส์ลันท์" (Kaiser-Wilhelmsland) มีสถานะเป็นรัฐในอารักขาตั้งแต่ ค.ศ. 1884 แล้วจึงมีการผนวกรวมหมู่เกาะอื่นตามมาภายหลัง โดยใน ค.ศ. 1885 กลุ่มเกาะบิสมาร์ก (นิวบริเตน นิวไอร์แลนด์ และหมู่เกาะขนาดเล็กจำนวนมาก) และหมู่เกาะโซโลมอนเหนือได้ประกาศจัดตั้งเป็นรัฐในอารักขาของเยอรมนี ต่อมาใน ค.ศ. 1899 เยอรมนีได้ซื้อหมู่เกาะแคโรไลน์ ปาเลา และหมู่เกาะมาเรียนา (ยกเว้นกวม) จากสเปน หลังจากนั้นใน ค.ศ. 1906 นิวกินีของเยอรมนีจึงได้รวมรัฐในอารักขาหมู่เกาะมาร์แชลล์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งจากที่ก่อนหน้านี้แยกขาดจากกัน ซึ่งรวมถึงนาอูรูด้วย ส่วนซามัวของเยอรมนีที่แม้ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอาณานิคมเยอรมัน แต่ก็มิใช่ส่วนหนึ่งของนิวกินีของเยอรมนีแต่อย่างใด
นิวกินีของเยอรมนี | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 1884–1920 | |||||||||||||||
นิวกินีของเยอรมนีก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง | |||||||||||||||
สถานะ | อาณานิคม | ||||||||||||||
เมืองหลวง | ฟินช์ฮาเฟิน (ค.ศ. 1884–1891) มาดัง (ค.ศ. 1891–1899) แฮร์แบทซ์เฮอเออ (ค.ศ. 1899–1910) ซิมพ์ซ็อนฮาเฟิน (ค.ศ. 1910–1914) | ||||||||||||||
ภาษาราชการ | เยอรมัน | ||||||||||||||
ภาษาทั่วไป | อุนเซอร์ด็อยทช์ ปาปัว ออสโตรนีเซียน | ||||||||||||||
จักรพรรดิ | |||||||||||||||
• ค.ศ. 1884–1888 | จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 1 | ||||||||||||||
• ค.ศ. 1888 | จักรพรรดิฟรีดริชที่ 3 | ||||||||||||||
• ค.ศ. 1888–1918 | จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 | ||||||||||||||
ผู้ว่าราชการ | |||||||||||||||
• ค.ศ. 1884–1887 | กุสทัฟ ฟ็อน เอิร์ทเซิน | ||||||||||||||
• ค.ศ. 1901–1914 | อัลแบร์ท ฮาล | ||||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | การล่าอาณานิคมของเยอรมันในมหาสมุทรแปซิฟิก | ||||||||||||||
• ก่อตั้ง | 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1884 | ||||||||||||||
• สถาปนาอำนาจควบคุมโดยตรง | 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1899 | ||||||||||||||
• ออสเตรเลีย ยึดครอง | 17 กันยายน ค.ศ. 1914 | ||||||||||||||
28 มิถุนายน ค.ศ. 1919 | |||||||||||||||
• อยู่ในอาณัติของออสเตรเลีย | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1920 | ||||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||||
ราว ค.ศ. 1912 | 249,500 ตารางกิโลเมตร (96,300 ตารางไมล์) | ||||||||||||||
ประชากร | |||||||||||||||
• ราว ค.ศ. 1912 | 600,000 | ||||||||||||||
สกุลเงิน | มาร์คนิวกินี | ||||||||||||||
|
หลังการอุบัติขึ้นของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเมื่อ ค.ศ. 1914 กองทัพออสเตรเลียเข้ายึดครองไคเซอร์-วิลเฮ็ลมส์ลันท์และหมู่เกาะข้างเคียง ขณะที่ญี่ปุ่นเข้ายึดครองดินแดนส่วนใหญ่ที่เหลืออยู่ของเยอรมนีในแปซิฟิก โดยในปัจจุบัน นิวกินีของเยอรมนีแผ่นดินใหญ่ (Kaiser-Wilhelmsland), กลุ่มเกาะบิสมาร์ก, และหมู่เกาะโซโลมอนเหนือเป็นส่วนหนึ่งของประเทศปาปัวนิวกินี ส่วนหมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนากลายเป็นดินแดนที่มิได้ปกครองโดยระบบเทศบาลของสหรัฐ และหมู่เกาะแคโรไลน์ (ในฐานะสหพันธรัฐไมโครนีเชีย) หมู่เกาะมาร์แชลล์ นาอูรู และปาเลา กลายเป็นประเทศเอกราช
ในช่วงอาณานิคม หมู่เกาะทางตะวันออกของไคเซอร์-วิลเฮ็ลมส์ลันท์ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นกลุ่มเกาะบิสมาร์ก (เดิมชื่อ "กลุ่มเกาะนิวบริแทนเนีย") และสองหมู่เกาะที่ใหญ่ที่สุดได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็น "น็อยพ็อมเมิร์น" (Neupommern; 'พอเมอเรเนียใหม่' ปัจจุบันคือนิวบริเตน) และ "น็อยเมคเลินบวร์ค" (Neumecklenburg; 'เมคเลินบวร์คใหม่' ปัจจุบันคือเกาะนิวไอร์แลนด์)[1] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเข้าถึงทางน้ำ เกาะรอบนอกเหล่านี้จึงเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจมากที่สุดและปัจจุบันก็ยังคงเป็นเช่นนี้อยู่
มีการก่อตั้ง "รัฐในอารักขาแปซิฟิกของจักรวรรดิเยอรมัน" ในหมู่เกาะของเยอรมนีในแปซิฟิกตะวันตก (ยกเว้นซามัวของเยอรมนี) ซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารของนิวกินีของเยอรมนี เช่นเดียวกับกลุ่มเกาะบิสมาร์ก (นิวบริเตน นิวไอร์แลนด์ และหมู่เกาะขนาดเล็กจำนวนมาก), หมู่เกาะโซโลมอนเหนือ (บูกา บูเกนวิลล์ และหมู่เกาะขนาดเล็กจำนวนมาก), หมู่เกาะแคโรไลน์, ปาเลา, หมู่เกาะมาเรียนา (ยกเว้นกวม), หมู่เกาะมาร์แชลล์, และนาอูรู ทำให้นิวกินีของเยอรมนีครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 249,500 ตารางกิโลเมตร (96,300 ตารางไมล์)[2]