พีแคน
From Wikipedia, the free encyclopedia
พีแคน (อังกฤษ: pecan; ชื่อวิทยาศาสตร์: Carya illinoinensis) เป็นพืชในวงศ์ค่าหด (Juglandaceae) มีถิ่นกำเนิดในเม็กซิโกและทางตอนใต้ของสหรัฐ[1][2] คำว่า pecan ในภาษาอัลกอนควิน (Algonquin) แปลว่า "ผลไม้ที่ต้องใช้หินกะเทาะเปลือก"[3]
ข้อมูลเบื้องต้น พีแคน, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ ...
พีแคน | |
---|---|
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
อันดับ: | Fagales |
วงศ์: | Juglandaceae |
สกุล: | Carya |
สปีชีส์: | C. illinoinensis |
ชื่อทวินาม | |
Carya illinoinensis (Wangenh.) K.Koch | |
การกระจายพันธุ์ของ Carya illinoinensis | |
ชื่อพ้อง | |
|
ปิด
พีแคนเป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูงประมาณ 20-40 เมตร ใบเรียงสลับแบบขนนก มีใบย่อย 9-17 ใบ ผลเป็นผลแบบดรุป (ผลที่มีเมล็ดแข็ง) ซึ่งสามารถรับประทานได้ทั้งแบบสดและนำไปแปรรูป