วัฒนธรรมหลงชาน
From Wikipedia, the free encyclopedia
วัฒนธรรมหลงชาน (จีน: 龙山文化,อังกฤษ: Longshan culture) หรือเรียกว่า วัฒนธรรมดินเผาสีดำ เป็นวัฒนธรรมในช่วงปลายยุคหินใหม่ที่พบในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำหวงตอนกลางและตอนปลายแม่น้ำ ในทางตอนเหนือของประเทศจีน ในช่วงประมาณ 3,000-1,900 ปีก่อนคริสตกาล การค้นพบทางโบราณคดีครั้งแรกของวัฒนธรรมนี้เกิดขึ้นที่แหล่งโบราณคดีเฉิงจื่อหยา (Chengziya, 城子崖) ในปีพ. ศ. 2471 เรื่มการขุดค้นในปี พ.ศ. 2473 และ พ.ศ. 2474 วัฒนธรรมนี้ตั้งชื่อตามหมู่บ้านหลงชานที่อยู่ใกล้เคียง (แปลว่า ''ภูเขามังกร'') ในเขตจางชิว ของนครระดับจังหวัดจี่หนาน มณฑลชานตง วัฒนธรรมนี้เป็นที่รู้จักดีจากเครื่องปั้นดินเผาสีดำขัดเงา (หรือเรียก เครื่องปั้นดินเผาเปลือกไข่ - จากความบางของภาชนะ) ช่วงเฟื่องฟูมีการขยายตัวของประชากรสูงสุดในช่วงประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล และสิ่งก่อสร้างหลายแห่งสร้างด้วยผนังดินอัด และเสื่อมลงในช่วงประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาลจนกระทั่งพื้นที่ตอนกลางพัฒนาไปสู่ วัฒนธรรมเอ้อหลี่โถว (Erlitou culture, 二里头文化) ในยุคสำริด
ชื่อภาษาท้องถิ่น | 龙山文化 |
---|---|
ภูมิภาค | ตอนกลางและตอนปลายแม่น้ำหวง, ประเทศจีน |
สมัย | ยุคหินใหม่ |
ช่วงเวลา | 3,000 ถึง 1,900 ปีก่อนคริสตกาล |
แหล่งโบราณคดีต้นแบบ | Chengziya |
แหล่งโบราณคดีสำคัญ | Taosi |
ก่อนหน้า | วัฒนธรรมหย่างเฉา |
ถัดไป | Erlitou culture, Yueshi culture |