Ä
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dr Buechstaabe Ä (chliigschriibe ä) isch e Buechstaabe vom latiinische Alphabet. Er stellt en A mit Umlaut oder e A mit Trema dar.
S A mit Umlaut isch zerst as AE gschriibe worde. Spööter het sich doo drus en A mit eme chliine E oobedruf (Aͤ) entwicklet. Das E isch im Lauf vo dr Zit zu zwäi Pünkt stilisiert worde.
Im dütsche Alfabet isch s A mit Umlaut käi äigene Buechstaab und in de Wörterbüecher wärde Wörter mit Ä oder ä sortiert, wie wenn si mit eme A oder a gschriibe wurde. S Ä wird im Hoochdütsche in dr Reegle /ɛ/ usgsproche. Uf Schwizer Schribmaschine- und Kompiuterklaviature git s s groosse Ä nit und wird as Ae umschriibe.
Im Finnische und Estnische wird dr Buechstaabe as äigeständig aagluegt und nit as en A mit Trema. Dämentsprächend chann er au nit as ae usgschriibe wärde, wenn s Zäiche nit verfüegbar isch. D Ussprooch isch immer /æ/.
In dr slowakische Sprooch chunnt au en Ä vor, wo /ɛ/ usgsproche wird.
Im Schwedische isch s Ä äänlig wie im Finnische en äigeständige Buechstaabe, wo aber wemm mä muess doch als ae cha gschriibe wärde. Wenn noch em en R chunnt, wird dr Buechstaab /æ/ usgsproche, sust isch d Ussprooch /ɛ/.
In e baar Turksprooche, wo dr Buechstaabe Ə verwände, cha s Ä as Ersatz für s Ə brucht wärde. In dr turkmenische Sprooch het s Ä s Ə offiziell abglööst.