Ermita de Sant Bertolomeu de Gavín
From Wikipedia, the free encyclopedia
A ermita de Sant Bertolomeu de Gavín ye una ermita aragonesa en o lugar de Gavín, perteneixent a lo termin municipal de Biescas, en a comarca de l'Alto Galligo y provincia de Uesca. Dende lo punto d'a vista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, fa parte de l'arcipestrau de Biescas en a diocesi de Chaca y de l'archidiocesi de Pamplona y Tudela.
Ermita de Sant Bertolomeu de Gavín | |
---|---|
Anvista d'a ermita de Sant Bertolomeu de Gavín | |
Situación cheografica | |
Estau | Espanya |
País | Aragón |
Comarca | Alto Galligo |
Situación | Gavín (Biescas) |
Adreza | 22630 Gavín (Biescas) |
Coordenatas | |
Archidiocesi | |
Diocesi | Chaca |
Arcipestrau | Biescas |
Información cheneral | |
Advocación | Sant Bertolomeu |
Culto | Catolico |
Orden | |
Rector | |
Vicario parroquial | |
2.º Vicario parroquial | |
Mosen | |
Propietario | Ilesia Catolica |
Administrador | |
Director | |
Coste | {{{coste}}} |
Vesitable | |
Altaria | |
Pisos | |
Amplaria | |
Largaria | |
Superficie | |
Diametro | |
Aforo | |
Altaria s.r.m. | |
Atras | |
Alcance | |
Iluminación | |
Potencia | |
Arquitectura | |
Tipo | Ermita |
Estilo | Romanico u mozarabe |
Función | |
Catalogación | Bien d'Intrés Cultural |
Materials | Piedra picada |
Construcción | |
Construcción | Sieglo X u sieglo XI |
Fundador | |
Inicio | |
Fin | |
Inauguración | |
Destrucción | |
Arquitecto | |
Incheniero estructural | |
Incheniero de servicios | |
Incheniero civil | |
Atros | |
Premios | |
Pachina web | |
Localización | |
L'actual ermita posiblement estió la ilesia parroquial de bel lugar hue despoblau y desapareixiu, pero ixo no ye so que una hipotesi no confirmada encara.[1]
Se tracta d'un edificio construyiu en os sieglos X u XI en piedra picada y que bels estudiosos califican como romanico y bels atros como mozarabe. Fa parte d'un grupo d'ilesias conoixiu como "ilesias d'o Sarrablo" y que poseyen bellas caracteristicas arquitectonicas comuns, amás de situar-se en o Sarrablo: absencia d'elementos decorativos exteriors, poseyer nomás que una sola nau que remata en un abside semicircular, etc. Fácil que se tracte d'a mas antiga d'as ilesias que fan parte d'iste grupo.[2]
D'a ilesia orichinal, que se trobaba en runas, nomás se conserva que la suya torre y parte d'un muro, estando asinas la mayor parte d'a ermita una reconstrucción moderna con partecipación de l'Asociación Amigos de Serrablo,[3][2] feita a partir d'a planta orichinal de l'edificio.