নাগিব মাহফুজ
From Wikipedia, the free encyclopedia
নাগিব মাহফুজ (ইংৰাজী: Naguib Mahfouz; ১১ ডিচেম্বৰ, ১৯১১ – ৩০ আগষ্ট,২০০৬) আছিল এজন ইজিপ্টিয়ান লেখক যিজনে ১৯৮৮ চনত সাহিত্যৰ ন'বেল বঁটা অৰ্জন কৰিছিল। অস্তিত্ববাদৰ বিষয়ে চিন্তা-চৰ্চা আৰু অন্বেষণ কৰা টাহা হোছেইনৰ লগতে মাহফুজকো আৰবীয় সাহিত্যৰ প্ৰথমগৰাকী সমকালীন সাহিত্যিক আখ্যা দিয়া হয়।[1] তেখেতে ৩৪খন উপন্যাস ৰচনা কৰিছিল, ৩৫০তকৈও অধিক চুটি গল্প লিখিছিল। ডজনতকৈও অধিক ছবিৰ চিত্ৰনাট্য লিখাৰ লগতে সত্তৰ বছৰীয়া কৰ্মজীৱনটোত তেওঁ এশতকৈও অধিক প্ৰবন্ধ-নিবন্ধ লিখিছিল, যিবোৰ কাকতাদিত প্ৰকাশ পাইছিল। পাঁচখন নাটকো লিখিছিল। তেওঁ কৰ্মৰাজিৰ বহুলাংশই পৰৱৰ্তী সময়ত হয়তো একোখন ইজিপ্টিয়ান ছবিৰ ৰূপ পাইছে নতুবা কোনোবা বিদেশী ছবিৰ কাহিনীক সমৃদ্ধক কৰিছে।[2]
ক্ষিপ্ৰ তথ্য নাগিব মাহফুজ, জন্ম ...
নাগিব মাহফুজ | |
---|---|
১৯৮২ চনত মাহফুজ | |
জন্ম | ১১ ডিচেম্বৰ, ১৯১১ কাইৰো, ইজিপ্ত |
মৃত্যু | ৩০ আগষ্ট, ২০০৬ (৯৪ বছৰ) কাইৰো, ইজিপ্ত |
পেচা | ঔপন্যাসিক |
উল্লেখনীয় কৰ্মৰাজি | কাইৰো ত্ৰিলজী |
উল্লেখযোগ্য বঁটা | সাহিত্যৰ ন'বেল বঁটা (১৯৮৮) |
বন্ধ কৰক