Şeyx Səfi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Şeyx Səfi (tam adı: Şeyx Səfiəddin əl-İshaq əl-Musəvi əl-Ərdəbili; 1252[1], اردبیل – 12 sentyabr 1334, اردبیل) — sufi alimi, Səfəviyyə təriqəti və Səfəvilər sülaləsinin banisi, Ərdəbil (Səfəvi) hakimliyinin qurucusu və Şah İsmayıl Xətainin ulu babası.
Bu məqalədəki məlumatların yoxlanılabilər olması üçün əlavə mənbələrə ehtiyac var. |
Bu məqaləni vikiləşdirmək lazımdır. |
Cəld faktlar Səfəvi hakimliyinin I şeyxi, Sonrakı ...
Şeyx Səfi | |
---|---|
fars. صفیالدین اردبیلی | |
Səfəvi hakimliyinin I şeyxi | |
1300 – 1334 | |
Sonrakı | Şeyx Sədrəddin Ərdəbili |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1252[1] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 12 sentyabr 1334(1334-09-12) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Milliyyəti | azərbaycanlı |
Vətəndaşlığı | Hülakülər |
Fəaliyyəti | ilahiyyatçı, şair |
Uşağı | |
Dini | Əşərilər, sufilik |
Elmi fəaliyyəti | |
Elm sahəsi | sufilik |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Bağla