Галоўчынскія
From Wikipedia, the free encyclopedia
Галоўчынскія, Галаўчынскія — княскі род гербу Лебедзь у Вялікім Княстве Літоўскім.
Quick Facts
Галоўчынскія лац. Hałoŭčynskija | |
Герб Лебедзь | |
Краіна паходжаньня: | Вялікае Княства Літоўскае |
Close
Прозьвішча ўтварылася ад мястэчка Галоўчына каля Друцку. Пачынальнікам роду быў князь Мацьвей Мікіцініч, які прыехаў з дваром Алены, жонкі вялікага князя Аляксандра.
Паводле Каспэра Нясецкага паходзілі ад северскай галіны Рурыкавічаў. Самі Галоўчынскія часам выводзілі сябе з князёў Рапалоўскіх[1]. Аднак генэалягічны зьвязак з гэтымі князямі не прасочваецца[2].
Дзякуючы наданьням вялікай княгіні Алены адразу ўвайшлі ў лік найбольш заможных фэўдалаў Вялікага Княства Літоўскага. Спачатку спавядалі праваслаўе, пазьней перайшлі ў каталіцтва.
Згасаньне роду ў мужчынскай лініі адбылося зь сьмерцю князя Мікалая ў 1658 годзе.