Паблё Пікаса
гішпанскі маляр, скульптар / From Wikipedia, the free encyclopedia
Па́блё Руі́с Піка́са (па-гішпанску: Pablo Ruiz Picasso; 25 кастрычніка 1881, Маляга, Гішпанія — 8 красавіка 1973, Мужэн, Францыя), поўнае імя Паблё Дыега Хасэ Франсіска дэ Паўля Хуан Нэпамусэна Марыя дэ лёс Рэмэдыёс Крысьпін Крысьпіньяна дэ ля Сантысыма Трынідад Руіс і Пікаса (па-гішпанску: Pablo Diego Jose' Francisco de Paula Juan Nepomuceno Mari'a de los Remedios Crispi'n Crispiniano de la Santi'sima Trinidad Ruiz y Picasso) — гішпанскі мастак, скульптар, графік, кераміст і дызайнэр.
Паблё Пікаса | |
Паблё Пікаса, 1962 | |
Імя пры нараджэньні | Паблё Дыега Хасэ Франсыска дэ Паўлё Хуан Нэпамусэна Марыя дэ лёс Рэмэдыёс Крысьпін Крысьпіньяна дэ ля Сантысыма Трынідад Руіс і Пікаса |
---|---|
Дата нараджэньня | 25 кастрычніка 1881 |
Месца нараджэньня | Маляга, Гішпанія |
Дата сьмерці | 8 красавіка 1973 (91 год) |
Месца сьмерці | Мужэн, Францыя |
Прычына сьмерці | ацёк лёгкіх[d] і сэрцавая няздатнасьць |
Месца пахаваньня | |
Адукацыя | Хасэ Руіс (бацька), Акадэмія Мастацтваў, Мадрыд |
Месца вучобы | |
Занятак | жывапіс, малюнак, скульптура, графіка, кераміка |
Навуковая сфэра | малярства, ювэлірнае ўпрыгожаньне[d][1] і дызайн ювэлірных вырабаў[d][1] |
Псэўданімы | Pau de Gósol[2] |
Жанры | маляр[d], скульптар[d], скульптура, графіка[d], кераміка, дызайнэр[d], фігуратыўнае мастацтва[d][3], аўтапартрэт[d][4], партрэт[4], ню[4], фігурка[d][4], гістарычны жывапіс[4], міталягічнае малярства[d][4], алегорыя[d][4], анімалістыка[d][4], абстракцыянізм[4], пэйзаж[4], марына[d][4], натурморт[d][4] і vanitas[d][4] |
Плынь | кубізм |
Працы | Авіньёнскія дзяўчыны (1907), Герніка (1937), Жанчына, якая плача (1937) |
Пад уплывам | Анры Русо[5], Поль Сэзан[6], African sculpture[d][6] і Марыя Прымачэнка[7] |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Заснавальнік кубізма (сумесна з Жоржам Шлюбам), у якім трохплоскаснае цела ў арыгінальнай манеры малявалася як шэраг сумешчаных разам плоскасьцяў. Пікаса шмат працаваў як графік, скульптар, кераміст, і гэтак далей. Выклікаў да жыцьця масу пераймальнікаў і аказаў выключны ўплыў на разьвіцьцё выяўленчага мастацтва ў XX стагодзьдзі.