Поліпрапілен
палімэр / From Wikipedia, the free encyclopedia
Поліпрапіле́н[1] — тэрмаплястычны палімэр, які шырока выкарыстоўваецца ў розных галінах. Для поліпрапілену ўласьцівыя высокая трываласьць, хімічная і тэмпэратурная стабільнасьць. Можа быць перапрацаваны для паўторнага выкарыстаньня.
Quick Facts Агульныя, Хімічная формула ...
Поліпрапілен, ПП, PP | |
Хімічная структура | |
Агульныя | |
---|---|
Хімічная формула | (C3H6)n |
Фізычныя характарыстыкі | |
Шчыльнасьць | 0,898 — 0,908 г/см³ |
Тэрмічныя характарыстыкі | |
Тэмпэратура плаўленьня | 130-171 °C |
Клясыфікацыя | |
Рэгістрацыйны № CAS | 9003-07-0 |
№ Эўрапейскай супольнасьці | 618-352-4 |
RTECS | UD1842000 |
ChEBI | 53550 |
Поліпрапілен, ПП, PP у Вікісховішчы | |
Калі не пазначана іншае, усе зьвесткі прыведзеныя для стандартных умоваў (25 °C, 100 кПа). |
Close
Адносіцца да групы поліалефінаў і зьяўляецца часткова крышталічным і непалярным. Уласьцівасьці аналягічныя поліэтылену, аднак поліпрапілен крыху цьвярдзейшы і тэрмаўстойлівы.
Упершыню магчымасьць полімэрызацыі прапілену была паказаная хімікамі кампаніі Phillips Petroleum у 1951 годзе [2]. Потым Дж. Натам і К. Рэнам быў атрыманы крышталічны поліпрапілен, а ў 1957 годзе пачалася масавая вытворчасьць матэрыялу[3].