Сюлі-Прудом
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сюлі-Прудом, сапр.: Рэнэ Франсуа Арман Прудом (па-француску: Sully-Prudhomme; 16 сакавіка 1839, Парыж — 6 верасьня 1907, Шатне-Малябры пад Парыжам) — францускі паэт, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1901) за «прызнаньне паэтычнай кампазыцыі, якая сьведчыць пра ўзвышаны ідэалізм, мастацкую бездакорнасьць і рэдкую камбінацыю ўласьцівасьцяў сардэчнасьці і розуму»[9].
Quick Facts Асабістыя зьвесткі, Псэўданімы ...
Рэнэ Франсуа Арман Прудом | |
франц. Sully-Prudhomme | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Псэўданімы | Сюлі-Прудом |
Нарадзіўся | 16 сакавіка 1839(1839-03-16)[1][2][3][…] |
Памёр | 7 верасьня 1907(1907-09-07)[6][7] (68 гадоў) |
Пахаваны | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт |
Гады творчасьці | з 1865 |
Мова | француская |
Узнагароды | Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1901) |
Подпіс | |
Close
Максім Багдановіч выкарыстаў радкі зь верша Сюлі-Прудома ў якасьці эпіграфа да свайго верша «Зорка Вэнэра». Верш «Разьбітая ваза» перакладзены на беларускую Сьцяпанам Ліхадзіеўскім