Сярэдняя Літва
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сярэ́дняя Літва́, Срадко́вая Літва́[1] (польск. Litwa Środkowa) — дзяржаўнае ўтварэньне на тэрыторыях усходняй Летувы і заходняй Беларусі з сталіцай у Вільні (кастрычнік 1920 — сакавік 1922), занятых у кастрычніку 1920 году войскамі генэрала Люцыяна Жалігоўскага. Найбольшыя месты: Ашмяны, Смаргонь і Трокі. Насельніцтва 530 тысячаў чалавек.
Quick Facts
Сярэдняя Літва Litwa Środkowa | |||||
| |||||
| |||||
Афіцыйная мова | польская | ||||
Сталіца | Вільня | ||||
Плошча • агульная |
13 490 км² км² | ||||
Насельніцтва • агульнае (1920) • шчыльнасьць |
490 000 36 ас/км² | ||||
Цяпер зьяўляецца часткай | Летува, Польшча, Беларусь |
Close