Антрацыт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Антрацы́т (ад лац. anthracites, з па-старажытнагрэцку: ἄνθραξ — «вугаль; карбункул») — найстаражытны з выкапнёвых вуглёў, вугаль найбольш высокай ступені вуглефікацыі.
- Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Антрацыт (неадназначнасьць).
Характарызуецца вялікай шчыльнасьцю і бляскам. Зьмяшчае 95% вугляроду. Ужываецца як цьвёрдае высокалярыйнае паліва (цеплатворнасьць 6800-8350 ккал/кг).