Ізраільскае царства
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ізраільскае царства (іўр.: ממלכת ישראל) — раннерабаўладальніцкая дзяржава ў Паўночнай Палесціне. Існавала з 935 па 722 да н.э. Сталіцы: Сіхем, Фірца, Самарыя.
Хуткія факты Ізраільскае царства, Сталіца ...
Царства | |
Ізраільскае царства | |
---|---|
іўр.: ממלכת ישראל | |
|
|
XI стагоддзе да н.э. — 722 да н.э.
|
|
Сталіца |
* Іерусалім * Шхем * Фірца * Самарыя |
Мова(ы) | Старажытнаяўрэйская мова |
Афіцыйная мова | іўрыт |
Рэлігія | Іўдаізм |
Форма кіравання | манархія |
• | Шаул |
• | Давід |
• | Саламон |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
Гл. таксама: Іўдзейскае царства.
Дзяржава ўзнікла ў выніку распаду Ізраільска-Іўдзейскай дзяржавы. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, таксама рамяство. Меліся гандлёвыя і культурныя сувязі з Егіптам і Фінікіяй.
Гл. таксама: Ісая, Амос, біблейскія прарокі.
З цягам часу дзяржава паслабела ў выніку збяднення і закабалення свабоднага сялянства, частых войнаў і пад. Была заваявана Асірыяй (722 да н.э.), большасць насельніцтва пераселена ў Асірыю.