Бубонная чума
From Wikipedia, the free encyclopedia
Бубо́нная чума́ — пераважная форма чумы ў чалавека. Чума — вострае прыродна-ачаговае бактэрыяльнае захворванне, якое выклікаецца бактэрыяй Yersinia pestis і пераносіцца блыхамі, якія паразітуюць на пацуках. Адносіцца да асабліва небяспечных інфекцый. Бубонная чума развіваецца пры пранікненні ўзбуджальніка праз скуру, характарызуецца балючым запаленнем лімфатычных вузлоў («бубонаў»), часцей за ўсё — пахвінных, радзей — падпахавых, праяўляецца ліхаманкай і выяўленай інтаксікацыяй. Інкубацыйны перыяд — 2-6, радзей 1-12 дзён[4][5].
Бубонная чума | |
---|---|
МКХ-10 | 020.0 |
МКБ-10-КМ | A20.0 |
МКХ-9 | 020.0 |
МКБ-9-КМ | 020.0[1][2] |
DiseasesDB | 14226 |
MedlinePlus | 000596 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Заражэнне ад чалавека да чалавека, як правіла, адбываецца паветрана-кропельным шляхам і прыводзіць да развіцця лёгачнай формы чумы. Таксама да развіцця лёгачнай формы чумы прыводзіць ускладненне бубоннай чумы чумной пнеўманіяй.
Рэгіёны свету, эндэмічныя па чуме: В’етнам, М’янма, Балівія, Эквадор, Туркменістан, Каракалпакія[4], Кыргызстан[6].
Традыцыйна бубонная чума лічыцца той хваробай, якая стала прычынай так званай «Чорнай смерці», хоць асобныя навукоўцы аспрэчваюць гэты пункт гледжання[7]. Тым не менш, традыцыйную версію пацвердзілі генетычныя даследаванні рэштак ахвяр «Чорнай смерці».