Джавані Бакача
From Wikipedia, the free encyclopedia
Джавані Бакача (іт.: Giovanni Boccaccio) (16 чэрвеня 1313 – 21 снежня 1375) — італьянскі паэт і празаік, яскравы прадстаўнік гуманізму Ранняга Адраджэння. Пазашлюбны сын фларэнтынскага купца. Дзяцінства правёў у Фларэнцыі, потым вывучаў права і гандаль у Неапалі. Пасля навучання вярнуўся ў Фларэнцыю. Сябраваў з Петраркам. Быў вялікім знаўцам класікі, перш за ўсё Тацыта і Тыта Лівія. Пачаў пісаць вершы і паэмы для арыстакратычнай публікі каралеўскага двара, якія зрабілі яго вядомым паэтам.
Хуткія факты Джавані Бакача, Асабістыя звесткі ...
Джавані Бакача | |
---|---|
Giovanni Boccaccio | |
| |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Giovanni Boccaccio |
Дата нараджэння | не раней за чэрвень 1313 і не пазней за ліпень 1313 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 21 снежня 1375[3][4][…] |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік і паэт |
Гады творчасці | 1323[5] — 1373[5] |
Кірунак | Ранняе Адраджэнне |
Мова твораў | італьянская мова |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Закрыць