Джордж Ола
From Wikipedia, the free encyclopedia
Джордж Эндру Ола (англ.: George Andrew Olah, венг.: Oláh György; 22 мая 1927 — 8 сакавіка 2017) — амерыканскі хімік венгерскага паходжання. Унёс асаблівы ўклад у вывучэнне ўтварэння «некласічных» гіпервалентных карбакатыёнаў праз суперкіслоты. Атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі (1994). Пазней атрымаў Медаль імя Прыстлі - найвышэйшую ўзнагароду Амерыканскага хімічнага таварыства. Падчас Другой Сусветнай вайны ён быў выратаваны лютэрнаскім пастарам Габарам Стэла.
Джордж Ола | |
---|---|
англ.: George Andrew Olah венг.: Oláh György | |
Дата нараджэння | 22 мая 1927(1927-05-22)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 8 сакавіка 2017(2017-03-08)[3][1][…] (89 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | хімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
Нобелеўская прэмія па хіміі (1994) медаль Прыстлі[d] (2005) Tolman Award[d] (1991) прэмія імя Артура Коўпа[d] (2001) Прэмія стагоддзя[d] (1977) прэмія Сечэньі[d] (2011) медаль Ф. А. Котана[d] (1996) грант Гугенхайма (1972) грант Гугенхайма (1988) Chemical Pioneer Award[d] (1993) American Chemical Society Award for Creative Work in Synthetic Organic Chemistry[d] (1979) George A. Olah Award in Hydrocarbon or Petroleum Chemistry[d] (1963) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |