Дубіскі дагавор
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дубі́скі дагавор (літ.: Dubysos sutartys) — дагавор, які складаўся з трох прававых актаў, сфармуляваных 31 кастрычніка 1382 года вялікім князем літоўскім Ягайлам, яго братам Скіргайлам і Конрадам фон Валенродам, маршалам тэўтонскіх рыцараў. Цягам грамадзянскай вайны ў ВКЛ у 1381—1384 гадах тэўтонскія рыцары дапамаглі Ягайлу і Скіргайлу перамагчы іх дзядзьку Кейстута і яго сына Вітаўта. Намагаючыся ажыццявіць абяцанні, дадзеныя Ягайлам падчас вайны, тэўтонскія рыцары арганізавалі перамовы аб заключэнні пагаднення[1]. Дакументы былі падпісаны пасля шасцідзённых перамоў на востраве ракі Дубісы[2]. Дагавор не быў ратыфікаваны і ніколі не ўступаў у моц. Вайна працягнулася ўлетку 1383 года.
Хуткія факты Дубіскі дагавор, Тып дагавора ...
Дубіскі дагавор | |
---|---|
Тып дагавора | палітычнае пагадненне |
Дата падпісання | 31 кастрычніка 1382 |
Месца падпісання | востраў ракі Дубісы |
Увайшоў у сілу | ніколі |
Бакі |
Тэўтонскі ордэн Ягайла, Скіргайла |
Закрыць