Дэвід Джуліус
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дэвід Джуліус (нар. 4 лістапада 1955) — амерыканскі фізіёлаг, вядомы сваёй працай над малекулярнымі механізмамі адчування болю. Ён з’яўляецца прафесарам Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Сан-Францыска і стаў лаўрэатам прэміі Шаа 2010 года ў галіне навук пра жыццё і медыцыну і прэміі прарыву ў галіне навук пра жыццё 2020 года[4][5]. Быў узнагароджаны Нобелеўскай прэміяй па фізіялогіі і медыцыне ў 2021 годзе[6].
Хуткія факты Дэвід Джуліус, Дата нараджэння ...
Дэвід Джуліус | |
---|---|
англ.: David Jay Julius | |
Дата нараджэння | 4 лістапада 1955(1955-11-04) (68 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Жонка | Холі Інгрэм[d][1] |
Род дзейнасці | выкладчык універсітэта, фізіёлаг, біяхімік |
Навуковая сфера | фізіялогія, біяхімія і нейранавукі[d] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Рэндзі Шэкман |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць