Жакоб Бюнель
From Wikipedia, the free encyclopedia
Жакоб Бюнель (1558—1614) — французскі жывапісец. Сын і вучань Франсуа Бюнеля, нарадзіўся ў Блуа. Вучыўся ў Рыме пад кіраўніцтвам Федэрыка Цукары, а па вяртанні ў Францыю стаў мастаком да караля і працаваў з Пурбус і Тусэнам дзю Брэем у галерэі Луўра, спаленай у 1661 годзе. Напісаў «Сыходжанне Святога Духа» для капліцы гэтага ордэна ў касцёле Вялікіх Аўгустынаў у Парыжы, а для касцёла Феян — «Унебаўзяцце Багародзіцы», якое цяпер знаходзіцца ў Музеі ў Бардо. Філіп II Іспанскі шанаваў Бюнеля і даручыў яму напісаць для кляштара Эскарыяла сорак карцін, усе з якіх цяпер зніклі. Памёр у Парыжы ў 1614 годзе.
Жакоб Бюнель | |
---|---|
Род дзейнасці | мастак |
Дата нараджэння | не пазней за 6 кастрычніка 1558 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 14 кастрычніка 1614(1614-10-14)[2][3][…] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Жонка | Marguerite Bahuche[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ён быў братам Франсуа Бюнеля Малодшага і ажаніўся з жывапісцам Маргарыт Бахуш, якая дапамагла яму і Тусэну Дзюбрэйлю з упрыгожваннямі для Малой галерэі Луўра (з моманту рэканструкцыі пасля пажару ў 1661 годзе пад назвай Galerie d’Apollon з музея Луўра). Ён быў настаўнікам Клода Він’ёна.