Каланізацыя космасу
From Wikipedia, the free encyclopedia
Каланізацыя космасу — гіпатэтычнае стварэнне аўтаномных чалавечых паселішчаў па-за Зямлёй.
Энтузіясты каланізацыі лічаць, што на Месяц і бліжэйшых да зямлі планетах і астэроідах дастаткова рэсурсаў для стварэння такога паселішча, напрыклад, з ужываннем тэхналогій рабатызаванага 3D-друку. Сонечная энергія там даволі лёгка даступная. Дасягненняў сучаснай навукі ў цэлым дастаткова для пабудовы навукова-даследчых баз за межамі зямлі, тады як стварэнне аўтаномных паселішчаў — на парадкі больш складаная задача, якая на сапраўдны момант вырашаецца для кантынентальнай Антарктыды на Зямлі (такое рашэнне для Арктыкі Расіі часткова рэалізавана). Аўтаномныя паселішчы могуць быць сабраныя або аўтаматычна надрукаваныя не толькі на планетах, але і ў адкрытым космасе, пры вырашэнні навукоўцамі задач процірадыяцыйнай і проціметыярытнай абароны.
На выпадак глабальных катастроф Зямлі планетарнага маштабу ў чалавецтва з’яўляецца шанец зрабіць сваю «рэзервовую копію жыцця» (чалавека і некаторых жывёл) у выглядзе паселішчаў у космасе, напрыклад у выглядзе Касмічных гарадоў-абаранкаў[ru].
Праблема перанасялення Зямлі на далейшую перспектыву таксама можа быць кампенсаваная стварэннем такіх паселішчаў у космасе. Напрыклад, касмічная праграма Кітая бурна і актыўна развіваецца: упершыню за сорак з лішнім гадоў на Зямлі апынуліся месяцовыя камяні, даследчы зонд ужо ляціць на Марс, краіна праводзіць запускі часцей за ўсіх у свеце, пры гэтым планы ў Пекіна грандыёзныя.
У папулярызацыю асваення касмічнай прасторы чалавецтвам унёс вялікі ўклад К. Э. Цыялкоўскі, заснавальнік тэарэтычнай касманаўтыкі. Ён прадбачыў ракеты, штучныя спадарожнікі, арбітальныя станцыі і выхад у адкрыты космас задоўга да таго, як яны сталі рэальнасцю.
Каланізацыя космасу таксама з’яўляецца адной з асноўных тэм навуковай фантастыкі.