Лары (міфалогія)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ла́ры (лац.: lares) - згодна з вераваннямі старажытных рымлян божаствы, якія апякуюць дом, сям'ю і абшчыну ў цэлым. Фамільныя лары былі звязанымі з дамашнім ачагом, дамашняй трапезай, з дрэвамі і рошчамі, якія прысвячаліся ім ў сядзібе. Да іх звярталіся за дапамогай у сувязі з родамі, абрадамі ініцыялізацыі, шлюбам, смерцю. Аўгусцін прыводзіць меркаванне Апулея, што пасля смерці добрыя людзі робяцца ларамі[1].
Лічылася, што яны назіраюць за выкананнем традыцыйных норм ва ўзаемаадносінах членаў фаміліі, караюць парушальнікаў, у прыватнасці, гаспадароў, занадта жорсткіх да рабоў. Рабы шукалі абароны ад гневу гаспадара каля дамашнягяачага ці алтара лараў і актыўна ўдзельнічалі у іх кульце, які ў далейшым абслугоўваўся менавіта рабамі. глава фаміліі быў вярхоўным жрацом культа лараў.