Галосныя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гало́сныя — гукі чалавечай мовы, пры ўтварэнні якіх паветра свабодна праходзіць праз поласць рота.[1]
Гл. таксама: МФА
Пярэднія | Ненапруж. пярэднія | Сярэднія | Ненапруж. заднія | Заднія | |
Верхнія | |||||
Ненапруж. верхнія | |||||
Сяр.-верхнія | |||||
Сярэднія | |||||
Сяр.-ніжнія | |||||
Ненапруж. ніжнія | |||||
Ніжнія |
Калі сімвалы стаяць у парах, то правы з іх
пазначае агублены галосны.
пазначае агублены галосны.
У акустычных адносінах галосныя гукі — музычныя тоны з нязначнымі шумамі. Кожны галосны, у залежнасці ад формы, якую маюць рэзанатары (поласці рота і глоткі) пры яго вымаўленні, мае пэўную колькасць уласных тонаў, якія называюцца характэрнымі тонамі галоснага — фармантамі. Сукупнасць тонаў утварае тэмбр; ім галосныя адрозніваюцца адзін ад аднаго.