Сталінградская бітва
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сталінгра́дская бі́тва — бітва паміж войскамі СССР, з аднаго боку, і войскамі нацысцкай Германіі, Румыніі, Італіі, Венгрыі, Славакіі, з іншага, у ходзе Вялікай Айчыннай вайны. Бітва была адной з найважнейшых падзей Другой сусветнай вайны і ў шэразе з бітвай на Курскай дузе была пераломным момантам у ходзе ваенных дзеянняў, пасля якіх нямецкія войскі страцілі стратэгічную ініцыятыву. Бітва была спробай вермахту захапіць левабярэжжа Волгі ў раёне Сталінграда (сучасны Валгаград) і сам горад. Баі ў горадзе, і контрнаступ Чырвонай арміі (аперацыя «Уран»), у выніку якога 6-я армія вермахта і іншыя сілы саюзнікаў Германіі ўнутры і вакол горада былі акружаныя і часткова знішчаныя. Агульныя страты абодвух бакоў у гэтай бітве перавышаюць два мільёны чалавек. Дзяржавы Восі страцілі вялікую колькасць жывой сілы і ўзбраення і ў далейшым не здолелі цалкам акрыяць ад паразы.
Сталінградская бітва | |||
---|---|---|---|
Асноўны канфлікт: Вялікая Айчынная вайна, Другая сусветная вайна | |||
Дата | 17 ліпеня 1942 — 2 лютага 1943 | ||
Месца | Сталінградская вобласць | ||
Вынік |
Перамога СССР · Разгром войскаў нацысцкай Германіі і яе саюзнікаў · Правал наступлення войскаў краін «восі» на Усходнім фронце · Пачатак контрнаступлення РСЧА |
||
Праціўнікі | |||
|
|||
Сілы бакоў | |||
|
|||
Страты | |||
|
|||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Для Савецкага Саюза, які пацярпеў вялікія страты ў ходзе бітвы, перамога ў Сталінградзе азначала пачатак вызвалення краіны, а таксама акупаваных тэрыторыяй Еўропы, што прывяло да канчатковага паражэння нацысцкай Германіі ў 1945 годзе.