İbn Sina
From Wikipedia, the free encyclopedia
Abu Ali al-Huseyn ibn Abdallah ibn Sina, Ğarp dünyasında Avitsenna adınen belli (arapça ابو علی حسین بن عبدالله بن سینا, latince , 980 — 1037) - Orta Asiyalı entsiklopediyacı, felsefeci, ekim, himiyacı, astronomiyacı, ilâhiyatçı, şair. İslâmnıñ Altın devriniñ eñ itibarlı polimatı dep sayıla.
İbn Sina | |
---|---|
farsça ابن سینا | |
Doğma adı | arapça أبو علي الحسين بن عبد الله بن الحسن بن علي بن سينا |
Doğğan künü | 980[1][2][3] |
Doğğan yeri | |
Ölgen künü | 1037 İyün 18 |
Ölgen yeri | |
Memleketi | |
Zenaatı | felsefeci, şair, astronomiyacı, ekim, muzıka nazariyecisi, fizikacı, riyaziyatçı (matematikacı), himiyacı, etikacı, İslâm uquqçısı, yazıcı |
Медиафайлы на Викискладе |
İbn Sina, ilimniñ çeşit türlü saalarda qararnen 450 tedqiqiy iş yazğan, olardan qararnen 240-ı bugüngece saqlanğan. İşlerniñ çoqusı (qararnen 150) - felsefiy mevzuğa, 40-ı ise - tibbiyetke bağışlanğan. Eñ belli olğan işlerden “Şifa kitabı” adlı felsefiy ve ilmiy entsiklopediya ve orta asırlar universitetlerniñ çoqusında tibbiyetniñ ögrenilmesi içün esas ders kitabı olğan “Tibbiyet ilminiñ qanunı”dır.
O vaqıtlarda Orta Asiya devletlerindeki ükümdarlarnıñ ekimi ve veziri edi.