Αγγλικές υπερπόντιες κτήσεις
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι αγγλικές υπερπόντιες κτήσεις (αγγλικά: English overseas possessions), επίσης γνωστές ως αγγλική αποικιακή αυτοκρατορία (αγγλικά: English colonial empire), αποτελούσαν σύνολο ποικίλων υπερπόντιων εδαφών που αποικήθηκαν, κατακτήθηκαν ή άλλως αποκτήθηκαν από το πρώην Βασίλειο της Αγγλίας κατά τη διάρκεια των αιώνων πριν από τις Πράξεις της Ένωσης του 1707 μεταξύ του Βασιλείου της Αγγλίας και του Βασιλείου της Σκωτίας και τη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας. Οι πολλές αγγλικές κτήσεις δημιούργησαν τότε τα θεμέλια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και της ταχέως αναπτυσσόμενης ναυτικής και εμπορικής εξουσίας της, η οποία μέχρι τότε δεν είχε ξεπεράσει την Ολλανδική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Πορτογαλίας και το Βασίλειο της Ισπανίας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αρχικά ιδρύθηκαν οι αγγλικοί υπερπόντιοι οικισμοί στην Ιρλανδία ακολουθούμενοι γρήγορα από άλλους στη Βόρεια Αμερική, τις Βερμούδες και τις Δυτικές Ινδίες και από εμπορικούς σταθμούς που ονομάζονταν “factories” στις Ανατολικές Ινδίες, όπως το Μπαντάμ (Bantam) και στην ινδική υποήπειρο, ξεκινώντας με τη Σουράτ (Surat). Το 1639, μία σειρά αγγλικών φρουρίων κατασκευάστηκαν στις ακτές της Ινδίας ξεκινώντας με το φρούριο του Αγίου Γεωργίου (αγγλικά: Fort St George). Το 1661, ο γάμος του βασιλιά Καρόλου Β’ με την Αικατερίνη της Μπραγκάνσα (αγγλικά: Catherine of Braganza) έφερε νέες κτήσεις στην Αγγλία, στα πλαίσια της βασιλικής προίκας, που μέχρι τότε κατείχαν οι Πορτογάλοι, συμπεριλαμβανομένης της Ταγγέρης στη Βόρεια Αφρική και της Βομβάης στην Ινδία.
Στη Βόρεια Αμερική, η Νέα Γη (Newfoundland) και η Βιρτζίνια (Virginia) απετέλεσαν τα πρώτα κέντρα του αγγλικού αποικισμού στην ήπειρο. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα δημιουργήθηκαν αποικιακές εγκαταστάσεις στο Μέιν (αγγλικά: Maine), το Πλύμουθ (αγγλικά: Plymouth), το Νιού Χαμσάιρ (αγγλικά: New Hampshire), το Σάλεμ (αγγλικά: Salem), τον Κόλπο της Μασαχουσέτης (αγγλικά: Massachusetts Bay), τη Νέα Σκωτία (αγγλικά: New Scotland), το Κονέκτικατ (αγγλικά: Connecticut), το Νιού Χέιβεν (αγγλικά: New Haven), το Μέριλαντ (αγγλικά: Maryland) και το Ρόουντ Άιλαντ και Πρόβιντενς (αγγλικά: Rhode Island and Providence). Το 1664, η Νέα Ολλανδία και η Νέα Σουηδία αποκτήθηκαν από τους Ολλανδούς και αποτέλεσαν τις αποικίες της Νέας Υόρκης (αγγλικά: New York), του Νιού Τζέρσεϋ (αγγλικά: New Jersey) και τμήματα του Ντελάγουερ (αγγλικά: Delaware) και της Πενσυλβανίας (αγγλικά: Pennsylvania).