Αιγιρίνης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο αιγιρίνης (aegirine) είναι ινοπυριτικό ορυκτό του νατρίου και του σιδήρου. Οφείλει το όνομά του στον Ægir, θεότητα της θάλασσας της Σκανδιναβικής μυθολογίας.[1]. Συνώνυμό του είναι ο ακμίτης, που ονομάστηκε έτσι λόγω του αξύληκτου των άκρων των ακμών του.
Γρήγορες Πληροφορίες Γενικά, Κατηγορία ...
Αιγιρίνης. Προέλευση: Ζόμπα, Μαλάουι | |
Γενικά | |
---|---|
Κατηγορία | Ινοπυριτικά. Ομάδα πυροξένων |
Χημικός τύπος | NaFe3+Si2O6 |
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
Πυκνότητα | 3,5 - 3,6 gr/cm3 |
Χρώμα | Σκούρο πράσινο έως πρασινόμαυρο. Αν υπερτερεί ο αυγίτης καστανέρυθρο ή μέλαν |
Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές |
Κρύσταλλοι | Πρισματικοί βελονοειδείς με οξύληκτα άκρα και έντονο θετικό ανάγλυφο μέχρι 35 εκ. |
Υφή | Βελονοειδής, ινώδης, σε ακτινωτά συσσωματώματα |
Διδυμία | Συχνή, απλή ή ελασματοειδής κατά {100} |
Σκληρότητα | 6 |
Σχισμός | Σαφής κατά {110} και {110} υπό γωνία 87° |
Θραύση | Ανώμαλη |
Λάμψη | Υαλώδης προς ρητινώδη |
Γραμμή κόνεως | Ανοικτή γκριζοκίτρινη |
Πλεοχρωισμός | Εμφανής. Χ=σμαραγδοπράσινο, Υ=πράσινο χόρτου, πράσινο σκούρο, κίτρινο Ζ=καστανοπράσινο, καστανοκίτρινο, κίτρινο |
Διαφάνεια | Ημιδιαφανής ως αδιαφανής |
Κλείσιμο