Βασίλειο της Γαλικίας-Βολυνίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Πριγκιπάτο ή, από το 1253, Βασίλειο της Γαλικίας-Βολυνίας[1] (ουκρανικά: Галицько-Волинське князівство, λατινικά: Regnum Galiciae et Lodomeriae), ιστορικά γνωστό ως το Βασίλειο της Ρουθηνίας (παλαιά ανατολικοσλαβικά: Королѣвство Русь, ουκρανικά: Королівство Русь, λατινικά: Regnum Rusiae), ήταν μεσαιωνικό κράτος υποτελές της Χρυσής Ορδής στις περιοχές της Γαλικίας και της Βολυνίας, το οποίο υπήρχε από το 1199 έως το 1349. Η επικράτειά του βρισκόταν κυρίως στη σύγχρονη Ουκρανία και Λευκορωσία. Μαζί με τη Δημοκρατία του Νόβγκοροντ και το Μεγάλο Δουκάτο του Βλαντίμιρ, ήταν μια από τις τρεις πιο σημαντικές δυνάμεις που αναδύθηκαν από την κατάρρευση του Ρως του Κιέβου. Η κύρια γλώσσα ήταν η παλαιά ανατολικοσλαβική, ο προκάτοχος των σύγχρονων γλωσσών της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσίας, και η επίσημη θρησκεία ήταν η Ανατολική Ορθοδοξία.
Βασίλειο της Γαλικίας-Βολυνίας | ||
---|---|---|
1199–1349 | ||
| ||
Πρωτεύουσα | Χάλιτς, Χέουμ, Λβιβ και Βολοντίμιρ | |
Γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα | |
Θρησκεία | Ορθόδοξη Εκκλησία | |
Πολίτευμα | μοναρχία | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου, Ρόμαν ο Μέγας, ένωσε τα πριγκιπάτα του Χάλιτσκ και της Βολυνίας σε ένα ενιαίο κράτος στις αρχές του 13ου αιώνα. Μετά την καταστροφή που προκλήθηκε από την μογγολική εισβολή στο Ρως του Κιέβου (1239 έως 1241), ο Πρίγκιπας Ντανίλο της Γαλικίας αναγκάστηκε να ορκιστεί πίστη στον Μπατού Χαν της Χρυσής Ορδής το 1246, όπως έκαναν άλλοι πρίγκιπες της Ρωσίας. Προσπάθησε να απαλλάξει το βασίλειό του από τον μογγολικό ζυγό, πλησιάζοντας επίσημα πιο κοντά στη Δυτική Ευρώπη, ωστόσο όταν ο Μπατού Χαν τον διέταξε να καταστρέψει τα τείχη των πόλεων των ανατολικών πόλεων του, το έκανε.[2] Στέφθηκε «Rex Rusiae» από έναν παπικό λεγάτο το 1253, και έγινε επίσημα Ορθόδοξος υποκείμενος του Βατικανού. Επιχείρησε επίσης ανεπιτυχώς να δημιουργήσει στρατιωτικές συμμαχίες με άλλους Ευρωπαίους ηγεμόνες.[3] Η πολωνική κατάκτηση του βασιλείου το 1349 τερμάτισε την υποτέλειά του στη Χρυσή Ορδή, αλλά τερμάτισε επίσης την αυτονομία του. Το πριγκιπάτο της Γαλικίας απορροφήθηκε πλήρως από την Καθολική Πολωνία.[4] Με την προσάρτησή του, ο Πολωνός βασιλιάς Καζίμιρ Γ΄ ο Μέγας, υιοθέτησε τον τίτλο του βασιλιά της Πολωνίας και ηγεμόνα της Ρουθηνίας και η περιοχή μετατράπηκε στο Βοεβοδάτο Ρουθηνίας (λατινικά: Palatinatus Russiae) το 1434.
Γεωγραφικά, η δυτική Γαλικία-Βολυνία εκτεινόταν μεταξύ των ποταμών Σαν και Βιέπς στη σημερινή νοτιοανατολική Πολωνία, ενώ τα ανατολικά εδάφη κάλυπταν τα έλη του βαλτότοπου Πινσκ (τώρα στη Λευκορωσία) και τα ανώτερα όρια του ποταμού Νότιου Μπουκ στη σύγχρονη Ουκρανία. Κατά την εποχή του, το βασίλειο συνόρευε με τη Μαύρη Ρουθηνία, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, το Πριγκιπάτο του Τούροφ, το Πριγκιπάτο του Κιέβου, τη Χρυσή Ορδή, το Βασίλειο της Ουγγαρίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Πολωνίας, το Πριγκιπάτο της Μολδαβίας και το Κράτος του Τευτονικού Τάγματος.