Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τη Δυναστεία των Κομνηνών
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία διοικήθηκε από Αυτοκράτορες της δυναστείας των Κομνηνών για μία περίοδο 104 ετών, από το 1081 έως το 1185 περίπου. Η περίοδος των Κομνηνών περιλαμβάνει τη βασιλεία πέντε Αυτοκρατόρων, του Αλέξιου Α΄, του Ιωάννη Β΄, του Μανουήλ Α', του Αλεξίου Β΄ και του Ανδρόνικου Α΄. Ήταν μία περίοδος διαρκούς, αν και τελικά ημιτελούς, αποκατάστασης της στρατιωτικής, εδαφικής, οικονομικής και πολιτικής θέσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Το Βυζάντιο υπό τους Κομνηνούς έπαιξε βασικό ρόλο στην ιστορία των Σταυροφοριών στους Αγίους Τόπους, ενώ άσκησε επίσης τεράστια πολιτιστική και πολιτική επιρροή στην Ευρώπη, την Εγγύς Ανατολή και τα εδάφη γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Οι Κομνηνοί Αυτοκράτορες, ιδιαίτερα ο Ιωάννης Β΄ και ο Μανουήλ Α΄, άσκησαν μεγάλη επιρροή στις σταυροφορικές πολιτείες του Οτρμέρ, ενώ ο Αλέξιος Α' έπαιξε βασικό ρόλο στην πορεία της Α΄ Σταυροφορίας, την οποία βοήθησε να πραγματοποιηθεί.
Επιπλέον, ήταν κατά την περίοδο των Κομνηνών που η επαφή μεταξύ του Βυζαντίου και της «Λατινικής» Χριστιανικής Δύσης, συμπεριλαμβανομένων των σταυροφορικών κρατών, βρισκόταν στο πιο κρίσιμο στάδιο. Βενετοί και άλλοι Ιταλοί έμποροι κατοίκησαν στην Κωνσταντινούπολη και την Αυτοκρατορία σε μεγάλους αριθμούς (60–80.000 «Λατίνους» μόνο στην Κωνσταντινούπολη) και η παρουσία τους, μαζί με τους πολυάριθμους Λατίνους μισθοφόρους που χρησιμοποίησε ο Μανουήλ Α΄, βοήθησε ιδιαίτερα στη διάδοση της Βυζαντινής τεχνολογίας, τέχνης, λογοτεχνία και πολιτισμού σε όλη τη Ρωμαιοκαθολική δύση. Περισσότερο απ' όλα, η πολιτιστική επίδραση της Βυζαντινής τέχνης στη δύση αυτή την περίοδο ήταν τεράστια και μακροχρόνιας σημασίας.
Σημαντική συμβολή στην ιστορία της Μ. Ασίας είχαν και οι Κομνηνοί. Ανακατακτώντας μεγάλο μέρος της περιοχής, οι Κομνηνοί ανέστειλαν την προέλαση των Σελτούκων στη Μ. Ασία για περισσότερο από δύο αιώνες. Στην πορεία φύτεψαν τα θεμέλια των Βυζαντινών διαδόχων κρατών της Νίκαιας, της Ηπείρου και της Τραπεζούντας. Εν τω μεταξύ, το εκτεταμένο πρόγραμμα οχυρώσεων έχει αφήσει ένα διαρκές σημάδι στο τοπίο της Μ. Ασίας, το οποίο μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη και σήμερα. [1]