Γκιλφ αλ Κεμπίρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Γκιλφ αλ Κεμπίρ (αραβικά : جلف كبير) είναι οροπέδιο στο Κυβερνείο Νέας Κοιλάδας της απομακρυσμένης νοτιοδυτικής γωνίας της Αιγύπτου, και της νοτιοανατολικής Λιβύης. Το όνομά του μεταφράζεται ως "το μεγάλο εμπόδιο". Αυτό τα 7770 τετραγωνικών χιλιομέτρων ψαμμίτη οροπέδιο, περίπου στο μέγεθος του Πουέρτο Ρίκο, υψώνεται 300 μέτρα από τη λιβυκή έρημο.
Το όνομα Γκιλφ Κεμπίρ δόθηκε στο οροπέδιο του πρίγκιπα Καμάλ Ελ Ντιν Χουσεΐν το 1925, δεδομένου ότι δεν είχε καμία τοπική ονομασία[1]. Είναι γνωστό για την άγρια ομορφιά του, τον απόμακρο χαρακτήρα του, το γεωλογικό ενδιαφέρον, και τα πετρογλυφικά που απεικονίζουν μια παλαιότερη εποχή της άφθονης ζωής των ζώων και την ανθρώπινη κατοίκηση στην περιοχή.
Οι βραχογραφίες της περιοχής μοιάζουν με τη τέχνη των κοιλάδων του Νείλου. Η περιοχή της Σαχάρας ήταν πιο υγρή μέχρι τα μέσα του Ολόκαινου ή περίπου το 4000 π.Χ., όταν οι μουσώνες υποχώρησαν προς τα νότια, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να μεταναστεύσουν. Κάποιοι υποχώρησαν ανατολικά της κοιλάδας του Νείλου, παίρνοντας μαζί τους τις πεποιθήσεις τους και επηρεάζουν την αιγυπτιακή τέχνη[2][3][4].