Δομιτιανός
Ρωμαίος αυτοκράτορας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τίτος Φλάβιος Δομιτιανός (Titus Flavius Domitianus, 24 Οκτωβρίου 51 - 18 Σεπτεμβρίου 96) από το Γένος των Φλαβίων ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 81 έως το 96. Ήταν ο μικρότερος αδελφός του Τίτου και γιος του Βεσπασιανού, των δύο προκάτοχών του στο θρόνο, και το τελευταίο μέλος της δυναστείας των Φλαβίων. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η αυταρχική του κυβέρνηση τον οδήγησε σε αιχμηρές συγκρούσεις με τη σύγκλητο, της οποίας οι εξουσίες μειώθηκαν δραστικά.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Δομιτιανός | |
---|---|
Περίοδος | 14 Σεπτεμβρίου 81 – 18 Σεπτεμβρίου 96 |
Προκάτοχος | Τίτος |
Διάδοχος | Νέρβας |
Γέννηση | 24 Οκτωβρίου 51 Ρώμη |
Θάνατος | 18 Σεπτεμβρίου 96 (44 ετών) Ρώμη |
Τόπος ταφής | Ρώμη |
Σύζυγος | Δομιτία Λογγίνα |
Επίγονοι | Δύο (πέθαναν σε παιδική ηλικία) |
Πλήρες όνομα | |
Titus Flavius Domitianus | |
Οίκος | Δυναστεία των Φλαβίων |
Πατέρας | Βεσπασιανός |
Μητέρα | Δομιτίλλα η Πρεσβύτερη |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Μετά το θάνατο του αδελφού του, ο Δομιτιανός ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από την Πραιτοριανή Φρουρά. Τα νεανικά του χρόνια και τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, τα πέρασε σε μεγάλο βαθμό στη σκιά του αδελφού του, Τίτου, ο οποίος κέρδισε τη στρατιωτική του φήμη κατά τη διάρκεια του Πρώτου Ιουδαϊκού Πολέμου. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε υπό την ηγεσία του πατέρα του, Βεσπασιανού, ο οποίος έγινε αυτοκράτορας το 69 μετά τον εμφύλιο πόλεμο, γνωστή ως Έτος των Τεσσάρων Αυτοκρατόρων.
Μητέρα του ήταν η Φλαβία Δομιτίλα. Ο Δομιτιανός δεν έλαβε συστηματική παιδεία, καθώς από νεαρή ηλικία (18 ετών) έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην κατάληψη της εξουσίας από τον πατέρα του (69 μ.Χ.). Η ανάρρησή του στο θρόνο το 81 μ.Χ. έγινε, μετά το θάνατο του αδελφού του Τίτου, σύμφωνα με τη διαθήκη του πατέρα του.
Αμέσως ο Δομιτιανός φανέρωσε την πρόθεσή του να μετατρέψει το πολιτικό καθεστώς της Ρώμης σε απόλυτη μοναρχία. Συγκέντρωσε στο πρόσωπό του πολλά αξιώματα και τίτλους, διέθετε ακολουθία 24 ραβδούχων και, μετά τη νίκη του στο γερμανικό μέτωπο το 83 μ.Χ., συνήθιζε να παρουσιάζεται στη σύγκλητο με στολή θριαμβευτή.