Εγιαλέτι του Ουγιβάρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το εγιαλέτι του Ουγιβάρ (Οθωμανικά: ایالت اویوار, τουρκικά: Eyālet-i Ūyvār)[1], ήταν διοικητική διαίρεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1663 έως το 1685. Εδαφικά καταλάμβανε εδάφη της σημερινής Ουγγαρίας και Σλοβακίας, τότε ανήκαν στην Αυστριακή Αυτοκρατορία. Πήρε το όνομα του από το Κάστρο του Νόβε Ζάμκι, σήμερα η πόλη της Σλοβακίας Νόβε Ζάμκι.
Γρήγορες Πληροφορίες Εγιαλέτι του Ουγιβάρ, 1663–1685 ...
Εγιαλέτι του Ουγιβάρ | |
---|---|
1663–1685 | |
Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πρωτεύουσα | Νόβε Ζάμκι |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°59′0″N 18°9′0″E |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο
Ο Οθωμανικός στρατός υπό την ηγεσία του Κοπρουλού Φαζίλ Αχμέτ νίκησε την αυστριακή φρουρά του Ουγιβάρ και κατέλαβαν την περιοχή. Η Ειρήνη του Βασβάρ αναγνώρισε τον οθωμανικό έλεγχο της περιοχής έως το 1699 που επέστρεψε στην Αυστρία, μετά την υπογραφή της συνθήκης του Κάρλοβιτς.
Οι κάτοικοι της Ουγιβάρ κατέβαλαν φόρο 50 άσπρα ανά κεφαλή, ένα χρυσό δουκάτο τότε αναλογούσε σε 200 περίπου άσπρα[2].