Εκκλησία της Ελλάδος
Αυτοκέφαλη Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι μία από τις δεκαπέντε αυτοκέφαλες Εκκλησίες που συναποτελούν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αριθμείται ενδέκατη στην τάξη των πρεσβείων των Εκκλησιών και ως ιδρυτές της θεωρούνται οι μαθητές του Απόστολου Παύλου.
- Αυτή η σελίδα αφορά την επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία ανά τον κόσμο δείτε Ορθόδοξη Εκκλησία.
Εκκλησία της Ελλάδος | |
---|---|
Το έμβλημα της Εκκλησίας της Ελλάδος | |
Ιδρυτής | Απόστολος Παύλος το 50 μ.Χ. |
Ανεξαρτησία | 1833 |
Αναγνώριση | 1850 |
Προκαθήμενος | Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β´ |
Έδρα | Αθήνα, Ελλάδα |
Επικράτεια | Ελλάδα |
Κυριότητες | Ελλάδα (εκτός Νέων Χωρών, Κρήτης, Δωδεκανήσων) |
Γλώσσα | Ελληνιστική Κοινή |
Δικτυακός τόπος | Εκκλησία της Ελλάδος |
Η διοικητική της μορφή αποτελεί συνδυασμό του Μητροπολιτικού και του Πατριαρχικού συστήματος σε αναφορά στον παλαιό αποστολικό τρόπο διοίκησης με κεφαλή της Σύνοδο Ιεραρχών και τιμητικά πρόεδρο της Συνόδου, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Η ποιμαντική της περιφέρεια υπαγόταν αρχικά στον επίσκοπο Ρώμης και από τον 8ο αιώνα έως και το 1833 στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1833 η Αντιβασιλεία του Όθωνα του Α΄ διακήρυξε την ανεξαρτησία της ελλαδικής Εκκλησίας ακολουθώντας τη γραμμή του λόγιου κληρικού Θεόκλητου Φαρμακίδη. Ο Οικουμενικός Θρόνος αρνήθηκε να αποδεχτεί αυτή την κίνηση απόσχισης κανονικών του εδαφών και μόνο το 1850 εξέδωσε Τόμο Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Για την ελληνική πολιτεία είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, ενώ κατά το Κανονικό Δίκαιο (εκκλησιαστικούς κανόνες) αποτελεί θείο καθίδρυμα. Αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα της Ελλάδας ως επικρατούσα θρησκεία της χώρας και ο καταστατικός της χάρτης είναι νόμος του κράτους. Βρίσκεται σε κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και τις άλλες ομόδοξές της Εκκλησίες.[1]