Ελικάση
Υδρολάση / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι ελικάσες αποτελούν πρωτεϊνικής φύσης ένζυμα τα οποία χρησιμοποιούν την υδρόλυση τριφωσφορικών νουκλεοσιδίων , συνήθως ATP, ως πηγή ενέργειας με σκοπό το ξετύλιγμα των διπλών ελικών που σχηματίζονται από μόρια DNA ή RNA [1]. Η ανακάλυψη της πρώτης DNA ελικάσης συνέβη το 1976 στο βακτήριο Escherichia coli .Ο αριθμός των ελικασών είναι εντυπωσιακά μεγάλος ειδικά σε ανώτερους οργανισμούς , με πολλούς ευκαρυωτικούς οργανισμούς να έχουν τόσες ελικάσες (DNA και RNA) ώστε αυτές να αποτελούν το 1% των γονιδίων τους[1] . Το ανθρώπινο γονιδίωμα εμπεριέχει 95 πρωτεϊνικές ελικάσες , από αυτές οι 64 είναι RNA ελικάσες και οι 31 είναι DNA ελικάσες [2]. Η σημασία των πρωτεϊνικών αυτών ενζύμων είναι τεράστια καθώς ο διαχωρισμός των αλυσίδων των νουκλεϊκών οξέων ,και επομένως η δράση των ελικασών , είναι απαραίτητη για πληθώρα διαδικασιών όπως η αντιγραφή , η μεταγραφή και η επιδιόρθωση του DNA .