Εκλογικός νόμος 93/1864
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο εκλογικός νόμος του 1864 (Νόμος ϟΓ΄, «Περί εκλογής βουλευτών») είναι ο δεύτερος εκλογικός νόμος (ο πρώτος ήταν αυτός 25ης Μαρτίου του 1844) του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
Ο νόμος αυτός συντάχτηκε και ψηφίστηκε κατά την διάρκεια της Β΄ Εθνοσυνέλευση της Αθήνας, που συγκλήθηκε αμέσως μετά την έξωση του βασιλιά Όθωνα, με πρωταρχικό σκοπό την αλλαγή του πολιτεύματος, μέσω της ψήφισης νέου Συντάγματος. Ο νόμος δημοσιεύτηκε και τέθηκε σε ισχύ, στις 21 Νοεμβρίου 1864.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: επιμέλεια , κείμενο χωρίς τόνους σε ορισμένα σημεία Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Από τα σημαντικότερα σημεία του νόμου αυτού - που αποτελείται από 10 κεφάλαια και 73 άρθρα - είναι η καθιέρωση της μυστικής ψηφοφορίας ,με την χρησιμοποίηση σφαιριδίων, καινοτομίας που εισήγαγαν στην ελληνική πολιτική ζωή, οι βουλευτές της Επτανήσου. Συγκεκριμένα, το Ηνωμένο Κράτος των Ιονίων νήσων, ήδη από το 1849, είχε καθιερώσει την ψηφοφορία με σφαιρίδια που ρίχνονταν στην κατάλληλη υποδοχή, προκειμένου να μειώσουν τις παρεμβάσεις των Άγγλων στις εκλογές τους. Όταν η Επτάνησος ενώθηκε με την Ελλάδα, και οι βουλευτές της, έγιναν μέλη του Ελληνικού κοινοβουλίου, πέτυχαν την τροποποίηση του Σύνταγματος, και την καθολική, μυστική (δια σφαιριδίων) ψηφοφορία".