Επισκληρίδιος αναισθησία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η επισκληρίδιος αναισθησία είναι μία μέθοδος χορήγης φαρμάκων στον επισκληρίδιο χώρο στο νωτιαίο μυελό για να εμποδίσει τον πόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος. Ο στόχος της είναι να παρέχει αναλγησία ή ανακούφιση από τον πόνο, παρά αναισθησία, η οποία οδηγεί σε πλήρη έλλειψη αίσθησης.[1][2][3]
Επισκληρίδιος αναισθησία | |
---|---|
Η επισκληρίδιος αναισθησία χορηγείται για την ανακούφιση από τους πόνους του τοκετού. | |
Ειδικότητα | Αναισθησιολογία |
Ταξινόμηση | |
ICD-9 | 03.90 |
MeSH | D000767 |
Τα επισκληρίδια φάρμακα μπλοκάρουν τα νευρικά ερεθίσματα από τα κάτω τμήματα της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα τη μειωμένη αίσθηση στο κάτω μισό του σώματος. Τα φάρμακα αυτά εμπίπτουν σε μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται τοπικά αναισθητικά, όπως η βουπιβακαΐνη, η χλωροπροκαΐνη ή η λιδοκαΐνη. Συχνά χορηγούνται σε συνδυασμό με οπιοειδή, όπως η φαιντανύλη και η σουφεντανίλη προκειμένου να μειωθεί η απαιτούμενη δόση τοπικού αναισθητικού. Αυτό παράγει ανακούφιση από τον πόνο με ελάχιστη δυνατή ποσότητα. Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με επινεφρίνη, φαιντανύλη, μορφίνη ή κλονιδίνη για την παράταση της επίδρασης της επισκληρίδιου αναισθησίας ή για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης της μητέρας.[1]
Η μέθοδος αυτή θεωρείται ασφαλής και αποτελεσματική για την ανακούφιση από τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού και της χειρουργικής επέμβασης και θεωρείται πιο αποτελεσματική και ασφαλέστερη από τη χορήγηση φαρμάκων για τον πόνο από το στόμα ή μέσω ενδοφλέβιας γραμμής. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση στεροειδών για τη θεραπεία φλεγμονωδών καταστάσεων του νωτιαίου μυελού. Δεν συνιστάται σε άτομα με σοβαρές αιμορραγικές διαταραχές, χαμηλά αιμοπετάλια ή λοιμώξεις κοντά στο σημείο της ένεσης. Σοβαρές επιπλοκές από την επισκληρίδιο χορήγηση είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα που προκύπτουν από ακατάλληλη χορήγηση, καθώς και παρενέργειες των φαρμάκων που χορηγούνται. Οι πιο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν προβλήματα αιμορραγίας, πονοκεφάλους και ανεπαρκή έλεγχο του πόνου. Η επισκληρίδιος αναισθησία μπορεί επίσης να επηρεάσει την ικανότητα της μητέρας να κινείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Πολύ μεγάλες δόσεις αναισθητικών ή αναλγητικών μπορούν να οδηγήσουν σε αναπνευστική καταστολή.
H επισκληρίδιος ένεση συνήθως χορηγείται στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ακριβώς έξω από τη σκληρή μήνιγγα. Η συγκεκριμένη περιοχή χορήγησης καθορίζει τα συγκεκριμένα νεύρα που επηρεάζονται, και έτσι η περιοχή του σώματος από την οποία ο πόνος θα μπλοκαριστεί. Η εισαγωγή ενός επισκληριδίου καθετήρα συνίσταται στο σπείρωμα μιας βελόνας μεταξύ οστών και συνδέσμων για να φθάσει στον επισκληρίδιο χώρο.[4] Μόλις τοποθετηθεί, το φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί σε μία ή περισσότερες διακεκομμένες δόσεις ή μπορεί να εγχύεται συνεχώς για μια χρονική περίοδο. Ο επισκληρίδιος καθετήρας συνήθως αφαιρείται μετά το πέρας της επέμβασης και αντικαθίσταται από τη λήψη φαρμάκων από το στόμα.