Θεωρίες συνωμοσίας για την απαγωγή και τη δολοφονία του Άλντο Μόρο
Θεωρίες συνωμοσίας για την εμπλοκή μυστικών υπηρεσίων, κ.α / From Wikipedia, the free encyclopedia
Τον Μάιο του 1978, ο Άλντο Μόρο, ο πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών που υποστήριξε τον ιστορικό συμβιβασμό με το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, δολοφονήθηκε μετά από 55 ημέρες ομηρίας από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, μια ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση. Αν και οι δίκες που ακολούθησαν διαπίστωσαν ότι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες είχαν ενεργήσει από μόνες τους, οι θεωρίες συνωμοσίας που σχετίζονται με την υπόθεση Μόρο εξακολουθούν να υφίστανται. Πολλές από τις θεωρίες συνωμοσίας υποστηρίζουν επιπλέον ανάμειξη, από την ίδια την ιταλική κυβέρνηση, την μασονική στοά Propaganda Due[1], την CIA, τον πρώην Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, τη Μοσάντ και την KGB.
Επειδή παραμένουν αρκετές ασαφείς πτυχές και αναγνωρίζεται ευρέως, μεταξύ άλλων από τους ίδιους τους δικαστές, ότι υπήρξαν αποτυχίες από την πλευρά της αστυνομίας, οι θεωρίες συνωμοσίας είναι ευρέως δημοφιλείς παρά τις πέντε δίκες στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρώμης που έληξαν με πολλές ισόβιες ποινές καθείρξης και δύο κοινοβουλευτικές επιτροπές, μεταξύ άλλων ερευνών. Οι θεωρητικοί συνωμοσίας υποστηρίζουν ότι ο Μόρο, ένας προοδευτικός πολιτικός που ήθελε το Κομμουνιστικό Κόμμα να είναι μέρος της κυβέρνησης, τελικά θυσιάστηκε λόγω της πολιτικής του Ψυχρού Πολέμου, ότι και οι δύο πλευρές υποδέχτηκαν την απαγωγή του και ότι, αρνούμενοι να διαπραγματευτούν, τον οδήγησαν στο θάνατό του. Οι δικαστές που διερεύνησαν την υπόθεση Μόρο απέρριψαν αυτές τις θεωρίες συνωμοσίας, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις ερμηνείες της υπόθεσης της δολοφονίας του Μόρο, και ενώ αναγνώρισαν ότι ο Μόρο είχε ισχυρούς πολιτικούς εχθρούς, επέμειναν ότι οι θεωρητικοί συνωμοσίας είχαν κάνει πάρα πολλές υποθέσεις.
Είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του Μόρο, τέτοιες θεωρίες συνωμοσίας παρέμειναν δημοφιλείς. Λίγοι Ιταλοί πίστευαν στην επίσημη εκδοχή της υπόθεσης Μόρο, δηλαδή ότι μόνο οι Ερυθρές Ταξιαρχίες έφεραν την ευθύνη για τη δολοφονία του Μόρο και ότι η ιταλική κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να σώσει τον Μόρο. Τον Αύγουστο του 2020, περίπου εξήντα άτομα από τον κόσμο της ιστορικής και πολιτικής έρευνας υπέγραψαν ένα έγγραφο που κατήγγειλε το αυξανόμενο βάρος που έχει η συνωμοτική άποψη για την απαγωγή και τη δολοφονία του Μόρο στον δημόσιο διάλογο.