Ο Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης (σουηδικά και νορβηγικά: Karl XIV Johan) γεννημένος Ζαν Μπατίστ Μπερναντότ[12](Jean-Baptiste Bernadotte, 26 Ιανουαρίου 1763 - 8 Μαρτίου 1844) από το 1818 μέχρι τον θάνατό του ήταν βασιλιάς της Σουηδίας και της Νορβηγίας. Στους σύγχρονους καταλόγους βασιλιάδων της Νορβηγίας ονομάζεται Κάρολος Γ΄ Ιωάννης. Ήταν ο πρώτος μονάρχης της δυναστείας των Μπερναντότ.
Γρήγορες Πληροφορίες Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης της Σουηδίας, Γενικές πληροφορίες ...
Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης της Σουηδίας |
---|
|
Γενικές πληροφορίες |
---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Karl XIV. Johan (Σουηδικά), Charles XIV Jean de Suède (Γαλλικά) και Jean-Baptiste Bernadotte (Γαλλικά) |
---|
Γέννηση | 26 Ιανουαρίου 1763[1][2][3] Πω[4][2] |
---|
Θάνατος | 8 Μαρτίου 1844[2][5][6] Ανάκτορο της Στοκχόλμης[2] |
---|
Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
---|
Τόπος ταφής | Εκκλησία του Ρίνταρχολμεν (59°19′29″ s. š., 18°3′53″ v. d.)[7] |
---|
Κατοικία | Ανάκτορο της Στοκχόλμης |
---|
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία Σουηδία |
---|
Θρησκεία | Λουθηρανισμός (από 1810) Καθολικισμός (έως 1810) |
---|
Εκπαίδευση και γλώσσες |
---|
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
---|
Ομιλούμενες γλώσσες | Σουηδικά Γαλλικά[8] |
---|
Πληροφορίες ασχολίας |
---|
Ιδιότητα | μονάρχης στρατιωτικός πολιτικός διοικητής[9] |
---|
Οικογένεια |
---|
Σύζυγος | Ντεζιρέ Κλαρί (από 1798)[2][10] |
---|
Τέκνα | Όσκαρ Α΄ της Σουηδίας |
---|
Γονείς | Jean Henri Bernadotte[2] και Jeanne de Saint-Jean[2] |
---|
Θετοί γονείς | Κάρολος ΙΓ΄ της Σουηδίας |
---|
Αδέλφια | Jean-Évangéliste Bernadotte Κάρολος Αδόλφος της Σουηδίας (υιοθετημένος αδελφός) Lovisa Hedvig of Sweden (adoptive sister) Κάρολος Αύγουστος της Σουηδίας (υιοθετημένος αδελφός) |
---|
Οικογένεια | Οίκος Μπερναντότ |
---|
Στρατιωτική σταδιοδρομία |
---|
Βαθμός/στρατός | Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας, λοχίας, Junior lieutenant, συνταγματάρχης, ταξίαρχος, d:Q19918506 και αρχιστράτηγος/Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις |
---|
Πόλεμοι/μάχες | Ναπολεόντειοι Πόλεμοι, Πόλεμος της Βανδέας, Μάχη του Φλερύς, Campaigns of 1796 in the French Revolutionary Wars, Πόλεμος του Β΄ Συνασπισμού, Πόλεμος του Γ΄ Συνασπισμού, Μάχη του Άουστερλιτς, Μάχη της Ιένας-Άουερστετ, Μάχη του Χάλλε, Battle of Mohrungen, Μάχη του Βαγκράμ, Walcheren Campaign, Battle of Dennewitz, Μάχη της Λειψίας και Σουηδονορβηγικός Πόλεμος |
---|
Αξιώματα και βραβεύσεις |
---|
Αξίωμα | Υπουργός Πολέμου (Ιουλίου 1799 – Σεπτέμβριος 1799) Μονάρχης της Σουηδίας (1818–1844) Μονάρχης της Νορβηγίας (1818–1844) |
---|
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Στρατάρχης της Γαλλίας Ονόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου Τάγμα του Μαύρου Αετού Στρατιωτικό Τάγμα του Αγίου Ερρίκου Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι τάγμα του Αγίου Ανδρέα Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ τάγμα του Ελέφαντα Μεγαλόσταυρος του Σιδηρού Σταυρού Τάγμα του Αγίου Ουμβέρτου Τάγμα του Ξίφους Τάγμα του Πολικού Αστέρα (21 Αυγούστου 1810) Τάγμα του Βάσα Τάγμα του Καρόλου ΙΓ΄ Τάγμα του Ερυθρού Αετού Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος Τάγμα του Σιδηρού Στέμματος Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Α΄ Τάξη Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Τάγμα του Σιδερένιου Στέμματος (Αυστρία)[11] Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας[11] |
---|
Υπογραφή |
---|
|
Θυρεός |
---|
|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα |
Κλείσιμο
Γεννημένος στο Πω της νότιας Γαλλίας, ο Μπερναντότ εντάχθηκε στο γαλλικό Βασιλικό Στρατό το 1780. Μετά το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης επέδειξε μεγάλο στρατιωτικό ταλέντο, ανεβαίνοντας γρήγορα στην ιεραρχία και έγινε ταξίαρχος το 1794. Διακρίθηκε υπηρετώντας στην Ιταλία και τη Γερμανία και ήταν για λίγο Υπουργός Πολέμου. Η σχέση του με τον Ναπολέοντα ήταν ταραχώδης. Παρ' όλα αυτά ο Ναπολέων τον ονόμασε Στρατάρχη κατά την ανακήρυξη της Γαλλικής Αυτοκρατορίας. Ο Μπερναντότ έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη των Γάλλων στο Άουστερλιτς και έγινε Πρίγκιπας του Ποντεκόρβο ως ανταμοιβή.
Το 1810 εκλέχθηκε απροσδόκητα υποψήφιος διάδοχος του άτεκνου Κάρολου ΙΓ΄ της Σουηδίας, χάρη στην υποστήριξη του Βαρόνου Καρλ Οττο Μέρνερ, Σουηδού δικαστή και σκιώδους μέλους της Συνέλευσης των Τάξεων. Πήρε το όνομα Κάρολος Ιωάννης και έγινε ο de facto αντιβασιλέας και αρχηγός του κράτους όσο ήταν διάδοχος του θρόνου. Το 1813, μετά την ξαφνική απρόβλεπτη γαλλική εισβολή στη Σουηδική Πομερανία, ο Κάρολος Ιωάννης ευθυγράμμισε τη Σουηδία με τους εχθρούς του Ναπολέοντα στον Έκτο Συνασπισμό, όπου κατέστρωσε το πολεμικό σχέδιο των Συμμάχων και διεύθυνε τον Συμμαχικό Στρατό του Βορρά που έκανε την αποφασιστική επίθεση την τελευταία ημέρα της καταστροφικής ήττας της Γαλλίας στη Λειψία. Υποχρέωσε τον Φρειδερίκο ΣΤ΄ της Δανίας να παραχωρήσει τη Νορβηγία στη Σουηδία μετά τον πόλεμο του Έκτου Συνασπισμού, οδηγώντας στον Σουηδονορβηγικό πόλεμο του 1814, όπου η Νορβηγία ηττήθηκε μετά από τη σύγκρουση του καλοκαιριού. Έτσι η Νορβηγία υπήχθη σε ένωση με τη Σουηδία, που διήρκεσε σχεδόν έναν αιώνα προτού διαλυθεί ειρηνικά το 1905. Ο Σουηδονορβηγικός πόλεμος του 1814 θεωρείται ως ο τελευταίος πόλεμος της Σουηδίας.[13]
Μετά τον θάνατο του Κάρολου ΙΓ΄ το 1818 ο Κάρολος Ιωάννης ανέβηκε στον θρόνο ως Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης. Βασίλεψε σε μια περίοδο ειρήνης και ευημερίας μέχρι τον θάνατό του το 1844.